کتابخانه

/ketAbxAne/

برابر پارسی: نسک خانه

معنی انگلیسی:
library, bookcase

لغت نامه دهخدا

کتابخانه. [ ک ِ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) خانه کتاب. جای نگهداری کتاب اعم از آنکه اطاق مانندو جای مسقفی باشد یا محلی که در آن کتابها را فراهم آورند و با نظم و ترتیب خاصی در قفسه ها بچینند. ( فرهنگ فارسی معین ). جایی که در آن کتابهای خطی و یا چاپی را جمع آرند و با نظم و ترتیب معینی قرار دهند. ( از ناظم الاطباء ). دارالکتب. ( یادداشت مؤلف ) : از آن مجلدی چند در کتابخانه سرخس دیدم و مجلدی چند در کتابخانه مهد عراق. ( تاریخ بیهقی ص 175 ).
بدیهه گفته ست اندر کتابخانه
بفر دولت شاهنشه مظفر.
مسعودسعد ( دیوان چ رشیدیاسمی ص 237 ).
|| کتابفروشی. دکان کتاب فروشی. ( ناظم الاطباء ). سابقاً کتابخانه هم به مخزن کتاب و هم به کتاب فروشی اطلاق می شد ولی فرهنگستان برای امتیاز آن دو، کتابخانه را به مخزن کتاب و کتاب فروشی را به دکان و مغازه فروش کتاب اختصاص داد ( چنانکه در زبانهای اروپایی معمول است ). ( فرهنگ فارسی معین ).
- کتابخانه خصوصی ؛ کتابخانه شخصی. رجوع به کتابخانه شخصی شود.
- کتابخانه شخصی ؛ کتابخانه ای که شخصی برای استفاده خود فراهم کرده باشد. ( از فرهنگ فارسی معین ).
- کتابخانه عمومی ؛ کتابخانه ای که شخص یا مؤسسه یا دولتی برای استفاده عموم فراهم کرده باشد. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کتابخانه ملّی ؛ کتابخانه ای که از طرف ملت یا دولت برای استفاده عموم ملت فراهم شده باشد. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - محلی که در آن کتابها را فراهم آورند و با نظم و ترتیب خاصی در قفسه ها بچینند : [ بدیهه گفتنت اندر کتابخانه بفر دولت شاهنشه مظفر ] . ( مسعود سعد تعلیقات چهار مقاله م . معین ) یا کتابخان. خصوصی . یا کتابخان. شخصی . کتابخانه ای که شخصی برای استفاد. خود فراهم کرده باشد . یا کتابخانه عمومی . کتابخانه ای که شخص موسسه یا دولتی برای استفاد. عموم فراهم کرده باشد یا کتابخان. ملی . کتابخانه ای که از طرف ملت یا دولت برای استفاد. عموم ملت فراهم آمده باشد : کتابخان. ملی تهران . ۲ - ( سابقا ) کتابفروشی توضیح : سابقا [ کتابخانه ] هم به مخزن کتاب و هم به کتابفروشی اطق میشد ولی فرهنگستان برای امتیاز آن دو کتابخانه را به مخزن کتب و کتابفروشی را بدکان و مغاز. فروش کتاب اختصاص داد ( چنانکه در زبانهای اروپا یی معمول است )

فرهنگ معین

(کِ. نِ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) محل نگهداری کتاب .

فرهنگ عمید

۱. محلی عمومی با کتاب های بسیار و مکانی برای مطالعه.
۲. [منسوخ] = کتاب فروشی
* کتابخانهٴ شخصی: کتابخانه ای که کسی برای استفادۀ خود فراهم کرده باشد.
* کتابخانهٴ عمومی : کتابخانه ای که برای استفادۀ همۀ مردم فراهم شده باشد.

دانشنامه عمومی

کتابخانه ( برابر پارسی: نسکخانه، نسک کده ) [ نیازمند منبع] به مجموعه ای از اطلاعات و منابع و خدمات اطلاعاتی گفته می شود که توسط یک نهاد عمومی، خصوصی یا یک شخص نگهداری و اداره می شود. از نگاه سنتی، کتابخانه به طور معمول به مجموعه ای از کتاب ها گفته می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
• کتابخانه کودکان
• کتابخانه مرجع
• کتابخانه های دانشگاه
• کتابخانه ملی
• کتابخانه عمومی
کتابخانه دیجیتال
• کتابخانه تخصصی
• کتابخانه تحقیقاتی
• کتابخانه مدارس
کتابخانه
کتابخانه مدرسه محلی است در داخل ساختمان مدرسه که مجموعه کتاب و مواد مربوط به رشته های تحصیلی دانش آموزان را فراهم می آورد. بعضی اوقات کتابخانه در کلاس درس تشکیل می شود. کتابخانه قلب مدرسه است، اما از آن جا که بخشی از مجموعه ساختمان مدرسه است، مهندس معمار در طراحی و نقشه آن آزادی عمل کافی ندارد. [ ۵]
از خرابه های شهرهای باستانی سومریان چنین برمی آید که سومریان در حدود ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کتابخانه های شخصی، مذهبی و دولتی بر پا کرده بودند، مشهور است که کتابخانه «تلو» مجموعه ای متجاوز از ۳۰۰۰۰ لوحهٔ گلین داشته است، تمدن سومریان از ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد پا گرفت و در عهد طلایی «اور» شکوفا شد. [ ۶]
مورخان سومری ثبت تاریخ جاری و بازسازی داستان گذشته شان را آغاز کردند؛ کهن ترین نظام نگارش شناخته شده «خط میخی» است و اعتبار سومری ها به سبب ابداع این خط و خدمت بزرگ آن ها به بشریت است.
برای نوشتن از قلم فلزی و تیزی ( به شکل میخ ) استفاده می کردند و بر موادی چون گِل نرم، عاج یا چوب می نوشتند. برای این منظور کاتبانی تربیت شده وجود داشتند و پس از نوشتن، گِل نرم را می پختند تا سخت شود. قطعات گِلِ پخته به صورت لوحه، نخستین کتاب هایی است که تاکنون کشف کرده اند. چون لوحه ها ابزار ثبت اطلاعات تجاری، آثار مذهبی شامل دعاها، مناسک، علائم جادویی، افسانه های مقدس و حکایات و روایات قومی و ملی بودند.
می بینیم که برای این لوحه ادبیات، اندیشه های اجتماعی، سیاسی و فلسفی خود را حفظ کرده اند و در میان مواد حفاری شده از خرابه های شهرهای باستانی سومری لوحه هایی وجود دارد که قطعات ادبی هزاران سال کهنتر از ایلیاد در آن ها نقش بسته است.
سومریان کهنترین ادبیات شناخته شده انسان را تدوین کردند[ ۷] از تمامی متونی که بر گِل یا مواد مناسب نگاشته است و تاکنون به دست آمده درمی یابیم که ۹۵٪ این متون به امر بازرگانی، اداری و حقوقی ارتباط دارند.
عکس کتابخانهعکس کتابخانهعکس کتابخانه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

محلی که در آن کتاب و دیگر آثار چاپی و خطی، منابع دیداری ـ شنیداری (مانند صفحه، نوار صوتی و تصویری، فیلم، عکس و اسلاید) برای مطالعه و تحقیق و مراجعه، به صورتی منظم، سازمان دهی (فهرست نویسی و رده بندی) شده باشد. کتابخانه پس از اختراع خط و پیدایش نخستین متون نوشتاری پدید آمد و در طی تاریخ بشری مسیر تکاملی چشمگیری را پیموده است و با توجه به وظایف و اهداف و مراجعه کنندگانش انواع مختلفی پیدا کرده است: ازجمله کتابخانۀ ملی، و کتابخانۀ عمومی، دانشگاهی، مدارس و تخصصی. کتابخانه های امروزی از بخش های مختلف تشکیل شده اند: بخش انتخاب و گردآوری منابع، فهرست نویسی و رده بندی (سازماندهی، مرجع، امانت منابع و مرمت و نگهداری). نخستین کتابخانه ای که در تاریخ ثبت شده، مجموعه ای بوده از الواح گلین که در بین النهرین در شهر نیپور، در هزارۀ ۳پ م گردآوری شده بود. دیودوروس سیسیلی اطلاعاتی دربارۀ کتابخانۀ رامسس سوم، در ۱۲۰۰پ م، در مصر به ما می دهد. کتابخانۀ آشور بانی پال در ۶۲۹پ م در نینوا (شمال عراق) ساخته شد و تا احداث کتابخانۀ اسکندریه مهم ترین کتابخانۀ عهد باستان شمرده می شد. معبد اورشلیم کتابخانه ای حاوی کتاب های دینی داشت. نخستین کتابخانۀ عمومی در یونان باستان، در ۳۳۰پ م، تأسیس شد. این کتابخانه مجموعه ای از آثار نمایش نامه نویسان یونانی را گردآوری کرده بود. کتابخانۀ اسکندریه را بطلمیوس اول در اوایل قرن ۳پ م، در مصر، بنا کرد و کتابخانۀ پرگاموم در آسیای صغیر که اومنس دوم آن را ساخته بود با آن رقابت می کرد. نخستین کتابخانه ها در روم باستان با مجموعه کتاب هایی ساخته شد که رومیان در قرون ۲ و ۱پ م از یونان، آسیای صغیر و سوریه به روم آورده بودند. کایوآسینیوس یولیو، در ۴۰پ م، نخستین کتابخانۀ عمومی را در روم بنا نهاد. علاوه بر این، کتابخانه های شخصی زیادی در روم وجود داشتند که بقایای یکی از آن ها هنوز در شهر هرکولانئوم در ایتالیا باقی است. نخستین کتابخانه ها در عصر مسیحیت در دیرها ساخته شد و بیشتر مجموعه های کوچکی حاوی کتاب های مقدس و دینی مسیحی بودند. بندیکتیان در مونته کاسیو در ایتالیا کتابخانه ای تأسیس کردند. در بریتانیا راهبان آنگلوـ ساکسون در یورک، کنتربری و نقاط دیگر کتابخانه هایی احداث کردند. در قرن ۶م، در اروپا، قدیس کولومبانوس (۵۴۳ـ۶۱۵م) و دیگر مبلغان مذهبی کتابخانه های زیادی در دیرها ساختند. در این کتابخانه ها کتاب ها را با زنجیرهایی چندمتری به قفسه ها متصل می کردند تا سرقت نشوند و در هر دیر یک یا چند نفر عهده دار استنساخ و رونویسی کتاب ها بودند. در قرون ۱۴ و ۱۵م زمامداران اروپا، ازجمله فریدریک، دوک اوربینو کتابخانه هایی تأسیس کردند. بخشی از کتابخانۀ اوربینو اکنون در کتابخانۀ واتیکان نگهداری می شود. یکی از نخستین کتابخانه های دانشگاهی در ۱۲۵۷م در سوربون پاریس، تأسیس شد. در قرن ۱۴م کتابخانه های دانشگاهی زیادی (ازجمله بولونیا، پراگ، آکسفورد، کیمبریج و هایدلبرگ) شروع به کار کردند. اختراع صنعت چاپ در نیمۀ قرن ۱۵م نقطۀ عطفی در تاریخ کتابخانه به حساب می آید. چاپ و تکثیر کتاب در شمارگانی که تا آن زمان باورکردنی نبود، موجب رشد کتابخانه و تحولات و تغییرات عظیم اجتماعی و فرهنگی شد که رنسانس را به دنبال داشت. به وجود آمدن طبقۀ متوسط و دگرگونی نظام آموزشی و تحقیق، موجب رشد همۀ جنبه های زندگی بشری، ازجمله کتابخانه ها شد. از کتابخانه های مهم عصر جدید می توان از کتابخانه های ملی فرانسه در پاریس؛ ملی روسیه در مسکو؛ بریتیش میوزیوم در لندن؛ بودلیان در آکسفورد؛ واتیکان و کنگرۀ امریکا نام برد.

کتابخانه (رایانه). کتابخانه (رایانه)(library)
در برنامه نویسی، مجموعه ای از دستورالعمل ۱ها که در یک فایل۲ ذخیره۳ شده است. در یک کتابخانه هریک از مجموعه دستورالعمل ها نام خاصی دارد و وظیفه۴ ای مشخص را به انجام می رساند. کتابخانه به مجموعه ای از نرم افزار۵ها یا فایل های داده۶ ای نیز اطلاق می شود.command/instructionfilestoragetasksoftwaredata file

جدول کلمات

دارالعلوم

مترادف ها

library (اسم)
کتابفروشی، مجموعه کتب، کتابخانه، قرائتخانه

فارسی به عربی

مکتبة

پیشنهاد کاربران

دوصفت مناسب برای کتابخانه
دوصفت برای وکتابخانه بگویید
دارالعلوم
نگارخانه
کتبخانه . [ ک ُ ت ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) کتابخانه . ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) :
کتبخانه ٔ پارسی هر چه بود
اشارت چنان شد که آرند زود.
نظامی .
از کتبخانه ٔ و علمنا
ذوق علمی چشیده ام که مپرس .
...
[مشاهده متن کامل]

مولوی .
یتیمی که ناکرده قرآن درست
کبتخانه ٔ هفت ملت بشست .
سعدی .
و رجوع به کتابخانه شود.

کتاب خانه به انگلیسی میشود library
دارالکتب
خود معنی کتابخانه به English میشه Library به فارسی هم میشه مکانی برای کتاب خواندن.
به انگلیسی میشهlibraryیعنی کتاب خانه
ماتیکان کده
ماتیکان برابر نسک نوشتار یا عربیش کتاب است
کده همان خانه است تازه خانه عربی نیست!

جایی برای کتاب ها و کتاب خواندن

کتابخانه های باستان و قرون وسطی. سخن در باب تاریخ تشکیل نخستین کتابخانه مبتنی بر حدس و گمان است، لکن به هر حال قطعی است که پیدایش کتابخانه ها به موازات پیدایش سواد و علم بوده است. تمدن در هر کجا پدیدار شود نه صرفآ وابسته به ارتباطات میان افراد و قبایل، بلکه وابسته به ثبت و ضبط این ارتباطات بوده است، تا پیام های مندرج در آنها به دور دست های مکان و زمان برسد. حکومت ها برای اداره قلمروهای خود و بازرگانان برای صدور و ورود کالا، به این گونه اسناد نیاز داشتند. مراکز اداری و بازرگانی بالطبع باسوادان را به خود جلب می کردند و در چنین محیط هایی بود که نخستین جوانه های تمدن ها سر زدند. ما اینک می دانیم که توان ضبط مراودات مصارف بسیاری، ورای بازرگانی و حکمرانی، داشت. سرگرمی در انواع اشکال آن، نمایش و ادب، و نیز فعالیت های فردی و اجتماعیِ بی شماری بدین گونه ثبت و ضبط می شدند. اهمیت سواد در تمام این جهات نیاز به مدارس را ایجاب کرد و در این مدارس تدریس اساسآ با کمک نوشته صورت می گرفت. ورای همه اینها، نقشی که این امر در تاریخ تعلیم و تربیت و کتابخانه ها ایفا کرد، بسیار مهم بود. اساسآ غرض از همه مناسک و آداب دینی برقراری ارتباط در میان آدمیان است. آداب و سنن مضبوط، نیروهایی هستند که انسان ها را در قبایل و ملل مختلف به یکدیگر متصل نگه می دارند و به آنها شخصیت دائمی و مسلط می دهند. کلام مکتوب نزد توده مردم قدرت جادویی دارد. این امر هم در جوامع نخستین انسانی و هم تا حدودی امروزه حقیقت دارد. سران قبایل و ملل زود درمی یابند که سواد و علم به ایشان جلوه تقدس می دهد که معمولا در معابد و کلیساها تبلور می یابد. از این رو، تصادفی نیست که چنین مکان هایی به مراکز نگهداری سننن مکتوب تبدیل شوند و همه کتابخانه های وابسته به نهادها، درگذشته ها، لازم بود به معابد وابسته باشند. چنانکه در قلمرو مسیحیت، لااقل تا قرن هجدهم، این چنین بود. کلیسا، بیش از هزار سال، انحصار عملی آموزش و سواد را در اختیار داشت و واژه Clerici که برای مقامات آن به کار می رفت صرفآ اشاره به باسواد بودن ایشان داشت.
...
[مشاهده متن کامل]

گسترش مجموعه های نوشته ها و کتابخانه ها، فراتر از این حد، به تدریج و در اوضاع و احوال مساعد صورت گرفت. عناصر اصلی این اوضاع و احوال عبارت بودند از: 1 ) رواج علم و ادب در میان مردم عادی در نتیجه تأسیس دانشگاه ها و پیدایش حرفه های دنیوی نظیر حقوق و طب؛ 2 ) رشد کسب و تجارت که موجب مکنت و پیشرفت فن و صنعت شد و نیاز به کارگران باسواد را ایجاد کرد؛ 3 ) به دنبال آن، پیدایش طبقه نسبتآ مرفه که در خانه های بادوام می زیستند، خانه هایی که ثبات و درجه ای از خلوت شخصی را برایشان به ارمغان آورد؛ 4 ) فراوانی مواد اولیه تولید کتاب، اعم ازپاپیروس، پارشمن، یا کاغذ. این شرایط به درجات گوناگون در یونان، از قرن پنجم پیش از میلاد، و در اسکندریه از قرن سوم پیش از میلاد، در امپراتوری رم، و در قسطنطنیه در دوران بیزانس موجود بوده است. در انگلستان این شرایط از قرن پانزدهم شروع به پیدا شدن کرد و در دوران موسوم به بازگشت به طور نهایی مستقر شد.
باید به این نکته توجه داشت که پیش از آنکه کتابخانه ها، اعم از عمومی یا شخصی، شکوفا شوند، لازم است که توان خواندن به عادت خواندن مبدل شده باشد. این عادت، در صورتی که کتاب فراوان باشد، به سرعت رواج می یابد. وانگهی به دنبال دوران فراوانی و ارزانی مواد اولیه کتاب، معمولا دوران آفرینش ادبی می آید. فوران آثار ادبی در قرن پنجم پیش از میلاد در یونان در پی افزایش واردات پاپیروس در قرن پیش از آن رخ داد. فعالیت ادبی در انگلستان عصر الیزابت نیز بعد از فراوان شدن کاغذ ارزان و صنعت چاپ رونق گرفت.
یونان. نخستین مجموعه ها در یونان باستان به احتمال زیاد در جوار معبدها و زیارتگاه های بزرگ ایجاد شدند. هنر نوشتن دست کم از دوران مینوسی ( 3000 - 1100ق. م. ) در یونان شناخته شده بود، اما رواج نوشتن با الفبا به جای هجا، که در قرن نهم پیش از میلاد رخ داد و تألیف ایلیاد و ادیسه را ممکن ساخت، احتمالا مسیر به وجود آمدن مجموعه های سازمان یافته را نیز باز کرد. معبدها بنیادهای دینی بودند که آیین ها داشتند و این آیین ها لازم بود به نسل های بعد منتقل شود. اجرای آیین هانیز شامل قرائت متن هایی می شد که باید از بر یا از روی نوشته خوانده می شدند. حتی کتیبه های معابد از مطالب ادبی و تاریخی تشکیل شده اند. بسیاری معابد در رشته های خاص، نظیر طب، بانکداری، نسب شناسی، و یا آرشیو تخصص یافتند. بسیاری دیگر، اشیای قیمتی، نظیر اسناد ادبی و غیر آن را به امانت می پذیرفتند. وجود این قبیل مجموعه ها در معابد قطعی است، هر چند اشاره مستقیمی به آنها در دست نیست. دو نویسنده سده های بعد که چندان نیز محل اعتماد نیستند، از وجود دو کتابخانه سلطنتی در قرن ششم پیش از میلاد سخن گفته اند. این دو، آتنایوس[1] و آولوس گلیوس[2] هستند. یکی از این دو کتابخانه را گفته اند پولوکراتس[3]، جبار ساموس، و دیگری را پیسیستراتوس[4]، جبار آتن، ایجاد کرد. هیچ شاهد دیگری مبنی بر وجود این دو کتابخانه به دست نیامده است، اما در گزارش دو نویسنده فوق نیز سخن ناممکنی بر زبان نرفته است.
از قرن چهارم پیش از میلاد شواهد بهتری از وجود کتابخانه ها در یونان در دست است. از چهار مدرسه فلسفه در آتن تنها یکی ملکی از آن خود نداشت و بنابراین نمی تواند کتابخانه نیز داشته باشد. از کتابخانه آکادمی افلاطون سخن چندانی در دست نیست، اما وجود آن کم و بیش قطعی است. در این کتابخانه آثار خود افلاطون و برادرزاده اش و نیز نوشته های مکتب فیثاغورسی نگهداری می شد. افلاطون آثار مکتب اخیر را خود خرید و به آکادمی منتقل کرد. ذکر کتابخانه مکتب اپیکوریان در وصیتنامه اپیکور ( 341 - 270ق. م. ) آمده است. آن نیز می توانست مجموعه قابلی باشد، زیرا آثار بنیان گذار آن، اپیکور، خود 300 طومار می شد. اما از همه مهم تر، کتابخانه ارسطو در لیسه بود که از آن اطلاعات بسیاری در دست است . . .

مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)

بپرس