کتابخانۀ ملّی فرانسه (Bibliotheque Nationale)
کتابخانه ملّی فرانسه
(یا: بیبلیوتک ناسیونال) از مشهورترین کتابخانه های جهان، واقع در پاریس. قدمت آن به دورۀ نخستین شاهان فرانسه، از جمله شارلمان، می رسد که کتاب هایی گردآوری می کردند. در ۱۳۶۸م، شارل پنجم۱، کتابخانه ای حاوی ۹۱۷ نسخۀ خطی در یکی از برج های قلعۀ قدیم لوور۲ گرد آورد. در عهد سلطنت لوئی یازدهم (۱۴۶۱ـ۱۴۸۳م) مجموعه ای از کتاب های چاپی و خطی مصادره ای به آن افزوده شد. بعدها شارل هشتم و لوئی دوازدهم کتابخانه را توسعه دادند. در ۱۵۲۳، گیوم بوده کتابدار کتابخانۀ سلطنتی شد و مجموعۀ کتابخانه با مجموعۀ مجلس اورلئان به بلوا در فونتن بلو۳ منتقل شد. کتابخانه در عهد پادشاهی فرانسوای اول و سپس در عهد شارل نهم به پاریس منتقل شد. در قرن ۱۷ تحت نظر و سرپرستی ژان ـ باپتیست کولبر توسعه یافت. از ۱۵۳۷، بنابر قانون واسپاری، ناشران فرانسوی موظف شدند نسخه ای از آثار خود را به این کتابخانه اهدا کنند. لیکن این کار عملی نشد، به طوری که مجموعۀ آن در ۱۶۹۲، حتی به ۵هزار جلد هم نمی رسید. در ۱۷۸۹، پس از پیروزی انقلاب کبیر فرانسه، نام کتابخانۀ ملی فرانسه بر آن نهاده شد. با مصادرۀ ۳۵۰هزار جلد کتاب، ۱۴هزار نسخۀ خطی و ۸۵هزار مُهر از خاندان سلطنتی و اشراف، مجموعۀ کتابخانه رشد چشمگیری کرد. کتابخانه در پاریس در ساختمانی قرار داشت که در ۱۸۵۴ـ ۱۸۷۵ بنا شده بود. در ۱۹۳۲ـ ۱۹۳۹ ساختمان بازسازی شد. در ۱۹۵۴ و ۱۹۷۱ ساختمان های جدیدی برای آن، در شهر ورسای ساخته شد. با وسعت یافتن روزافزون آن، دولت فرانسه بر آن شد تا ساختمان جدیدی برای کتابخانه احداث کند. این ساختمان در ۱۹۹۵ به اتمام رسید و دارای محوطه ای مرکزی و چهار برج به شکل کتاب باز بود به ارتفاع ۸۰ متر، که عمدتاً مخازن کتابخانه را تشکیل می دادند. مجموعۀ کتابخانه دارای بیش از ۱۲میلیون کتاب چاپی و نسخۀ خطی، ۵۰۰هزار بیانیه، ۸۰۰هزار مدال و سکه، و ۶۵۰هزار نقشۀ چاپی است.Charles VLouvreFontainebleau
کتابخانه ملّی فرانسه
(یا: بیبلیوتک ناسیونال) از مشهورترین کتابخانه های جهان، واقع در پاریس. قدمت آن به دورۀ نخستین شاهان فرانسه، از جمله شارلمان، می رسد که کتاب هایی گردآوری می کردند. در ۱۳۶۸م، شارل پنجم۱، کتابخانه ای حاوی ۹۱۷ نسخۀ خطی در یکی از برج های قلعۀ قدیم لوور۲ گرد آورد. در عهد سلطنت لوئی یازدهم (۱۴۶۱ـ۱۴۸۳م) مجموعه ای از کتاب های چاپی و خطی مصادره ای به آن افزوده شد. بعدها شارل هشتم و لوئی دوازدهم کتابخانه را توسعه دادند. در ۱۵۲۳، گیوم بوده کتابدار کتابخانۀ سلطنتی شد و مجموعۀ کتابخانه با مجموعۀ مجلس اورلئان به بلوا در فونتن بلو۳ منتقل شد. کتابخانه در عهد پادشاهی فرانسوای اول و سپس در عهد شارل نهم به پاریس منتقل شد. در قرن ۱۷ تحت نظر و سرپرستی ژان ـ باپتیست کولبر توسعه یافت. از ۱۵۳۷، بنابر قانون واسپاری، ناشران فرانسوی موظف شدند نسخه ای از آثار خود را به این کتابخانه اهدا کنند. لیکن این کار عملی نشد، به طوری که مجموعۀ آن در ۱۶۹۲، حتی به ۵هزار جلد هم نمی رسید. در ۱۷۸۹، پس از پیروزی انقلاب کبیر فرانسه، نام کتابخانۀ ملی فرانسه بر آن نهاده شد. با مصادرۀ ۳۵۰هزار جلد کتاب، ۱۴هزار نسخۀ خطی و ۸۵هزار مُهر از خاندان سلطنتی و اشراف، مجموعۀ کتابخانه رشد چشمگیری کرد. کتابخانه در پاریس در ساختمانی قرار داشت که در ۱۸۵۴ـ ۱۸۷۵ بنا شده بود. در ۱۹۳۲ـ ۱۹۳۹ ساختمان بازسازی شد. در ۱۹۵۴ و ۱۹۷۱ ساختمان های جدیدی برای آن، در شهر ورسای ساخته شد. با وسعت یافتن روزافزون آن، دولت فرانسه بر آن شد تا ساختمان جدیدی برای کتابخانه احداث کند. این ساختمان در ۱۹۹۵ به اتمام رسید و دارای محوطه ای مرکزی و چهار برج به شکل کتاب باز بود به ارتفاع ۸۰ متر، که عمدتاً مخازن کتابخانه را تشکیل می دادند. مجموعۀ کتابخانه دارای بیش از ۱۲میلیون کتاب چاپی و نسخۀ خطی، ۵۰۰هزار بیانیه، ۸۰۰هزار مدال و سکه، و ۶۵۰هزار نقشۀ چاپی است.Charles VLouvreFontainebleau
wikijoo: کتابخانه_ملی_فرانسه