کرال سینه، یکی از انواع شنا است که حرکاتی کاملاً تعریف شده و مشخص دارد. شانه ها باید با آب در یک خط قرار بگیرند، و حرکت های دست ها و پاها باید با هم انجام شود. دست ها از سینه دور می شوند و به دور بدن می گردند و بعد دوباره به جای اولیه بازمی گردند ( پاها مستقیم اند و بالا و پایین می روند ) . اگر فرد با این حرکت یک ساعت شنا کند، حدود ۷۵۰ کالری خواهد سوزاند.
واژهٔ کرال از فعل انگلیسیِ "crawl" گرفته شده که به معنی «خزیدن» است؛ زیرا انسان به وسیلهٔ این نوع شنا در آب می خزد و پیش می رود.
کرال سینه سریع ترین روش شنا است و تقریباً همهٔ شناگران در مسابقات شنای آزاد از آن استفاده می کنند.
کسی به درستی نمی داند که اولین بار این شنا در کدام کشور معمول شده است، ولی شواهد و قوانین نشان می دهد که به احتمال زیاد، این شنا در مصر ابداع شده است. اما مسلّم این است که در سال ۱۷۰۰ میلادی در استرالیا این شنا به وسیلهٔ الک ویکمن معمول شد، و سپس به ایالات متحدهٔ آمریکا و اروپا راه یافت، و بالاخره یکی از مهم ترین بازی ها در بازی های المپیک را تشکیل داد، و برای اولین بار یک آمریکایی به نام چارلز دانیلز به سال ۱۹۰۸ در رشتهٔ شنای بازی های المپیک شرکت کرد و با شنای کرال مسافت ۱۰۰ متر را در ۶۰ ثانیه و سه پنجم طی کرد و اول شد. شنای کرال امروزه بیش از هر شنای دیگر طرفدار دارد و بیشتر شناگرها با آن آشنا هستند.
چشم ها یک متر یا دو متر جلوتر و به نقطه ای در کف استخر نگاه می کنند. خط برخورد آب با سر، نزدیک به خط رویش موی سر در بالای پیشانی است. سر تا حدی ثابت و در یک وضعیت مرکزی قرار می گیرد، به جز زمانی که برای نفس گیری می چرخد.
در شنای کرال سینه عمدتاً این عمل شلاقی و پی درپی پاهاست که منجر به تثبیت وضعیت خطی بدن شده و تعادل لازم را برای شنا فراهم می آورد؛ و شنای کرال را موزون می کند. در شنای کرال، حرکت پا بسیار حایز اهمیت است. مطلب مهم این که بر خلاف تصور ما حرکات شدید و کند پاها توأم با سرو صدای زیاد که غالباً در مبتدیان دیده می شود کوچکترین ارزشی ندارد، بلکه حرکات کوتاه و سریع پاها لازمه این کار است. حرکات پاها از مفصل شروع می شود که ران را به لگن خاصره مربوط می سازد. زانو هم حرکت می کند، اما حرکت آن کمتر از مفصل قبلی است و فقط تا آن حد صورت می گیرد که پاهای شناگر از آب خارج شده و بلافاصله به آب ضربه بزند و روی این اصل زاویه بین ساقها هیچ وقت از ۳۰ درجه تجاوز نمی کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفواژهٔ کرال از فعل انگلیسیِ "crawl" گرفته شده که به معنی «خزیدن» است؛ زیرا انسان به وسیلهٔ این نوع شنا در آب می خزد و پیش می رود.
کرال سینه سریع ترین روش شنا است و تقریباً همهٔ شناگران در مسابقات شنای آزاد از آن استفاده می کنند.
کسی به درستی نمی داند که اولین بار این شنا در کدام کشور معمول شده است، ولی شواهد و قوانین نشان می دهد که به احتمال زیاد، این شنا در مصر ابداع شده است. اما مسلّم این است که در سال ۱۷۰۰ میلادی در استرالیا این شنا به وسیلهٔ الک ویکمن معمول شد، و سپس به ایالات متحدهٔ آمریکا و اروپا راه یافت، و بالاخره یکی از مهم ترین بازی ها در بازی های المپیک را تشکیل داد، و برای اولین بار یک آمریکایی به نام چارلز دانیلز به سال ۱۹۰۸ در رشتهٔ شنای بازی های المپیک شرکت کرد و با شنای کرال مسافت ۱۰۰ متر را در ۶۰ ثانیه و سه پنجم طی کرد و اول شد. شنای کرال امروزه بیش از هر شنای دیگر طرفدار دارد و بیشتر شناگرها با آن آشنا هستند.
چشم ها یک متر یا دو متر جلوتر و به نقطه ای در کف استخر نگاه می کنند. خط برخورد آب با سر، نزدیک به خط رویش موی سر در بالای پیشانی است. سر تا حدی ثابت و در یک وضعیت مرکزی قرار می گیرد، به جز زمانی که برای نفس گیری می چرخد.
در شنای کرال سینه عمدتاً این عمل شلاقی و پی درپی پاهاست که منجر به تثبیت وضعیت خطی بدن شده و تعادل لازم را برای شنا فراهم می آورد؛ و شنای کرال را موزون می کند. در شنای کرال، حرکت پا بسیار حایز اهمیت است. مطلب مهم این که بر خلاف تصور ما حرکات شدید و کند پاها توأم با سرو صدای زیاد که غالباً در مبتدیان دیده می شود کوچکترین ارزشی ندارد، بلکه حرکات کوتاه و سریع پاها لازمه این کار است. حرکات پاها از مفصل شروع می شود که ران را به لگن خاصره مربوط می سازد. زانو هم حرکت می کند، اما حرکت آن کمتر از مفصل قبلی است و فقط تا آن حد صورت می گیرد که پاهای شناگر از آب خارج شده و بلافاصله به آب ضربه بزند و روی این اصل زاویه بین ساقها هیچ وقت از ۳۰ درجه تجاوز نمی کند.
wiki: کرال سینه