کردستان
/kordestAn/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرسخی بیشتر میانه شمال و مغرب بهبهان است .
دانشنامه عمومی
کردستان (روزنامه). کردستان عنوان اولین روزنامهٔ کردی است که در ۲۲ آوریل ۱۸۹۸ در قاهرهٔ مصر توسط مقداد بدرخان و جلادت علی بدرخان انتشار می یافت.
اولین شماره روزنامه کردستان در ۲۲ آوریل ۱۸۹۸ در قاهره از سوی مقداد مدحت بدرخان منتشر شد. شماره های ۱ تا ۵ آن در شهر قاهره مصر، شماره ۶ تا ۱۹ در شهر ژنو سوئیس، شماره ۲۰ تا ۲۳ مجدداً در قاهره، شماره ۲۴ در لندن، شماره ۲۵ تا ۲۹ در فوکستون انگلستان و شماره ۳۰ و ۳۱ باز هم در ژنو انتشار یافته است. آخرین شماره کردستان در ۱۴ آوریل ۱۹۰۲ به چاپ رسید و از آن زمان انتشار آن متوقف شد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاولین شماره روزنامه کردستان در ۲۲ آوریل ۱۸۹۸ در قاهره از سوی مقداد مدحت بدرخان منتشر شد. شماره های ۱ تا ۵ آن در شهر قاهره مصر، شماره ۶ تا ۱۹ در شهر ژنو سوئیس، شماره ۲۰ تا ۲۳ مجدداً در قاهره، شماره ۲۴ در لندن، شماره ۲۵ تا ۲۹ در فوکستون انگلستان و شماره ۳۰ و ۳۱ باز هم در ژنو انتشار یافته است. آخرین شماره کردستان در ۱۴ آوریل ۱۹۰۲ به چاپ رسید و از آن زمان انتشار آن متوقف شد. [ ۱]
wiki: کردستان (روزنامه)
دانشنامه آزاد فارسی
کُردستان
سرزمینی عمدتاً کوهستانی واقع در خاورمیانه که به اعتبار اکثریت جمعیت کردنشین آن کردستان نامیده می شود. این منطقه در چهار کشور ترکیه، ایران، عراق، و سوریه قرار دارد. کردها قومی ایرانی تبارند که بعضاً با ترک ها، اعراب، ارامنه، و آسوریان درآمیخته اند. گرچه نام کرد بسیار باستانی است، پیشینۀ نام کردستان به دوران سلطنت سلطان سنجر (وفات ۵۵۲ق) بازمی گردد که ولایت کردستان را، با مرکزیت شهر بهار، در شمال شرقی همدان، ایجاد کرد. این ولایت بین آذربایجان و لرستان واقع بود و شامل نواحی همدان، دینوَر، کرمانشاه، و سنّه (سنندج کنونی)، در شرق؛ و شهر زور و خُفتیان در زاب، در غرب، می شد. اولیا چلبی (وفات ح ۱۰۹۳ق) در سیاحت نامه ارزروم، وان، حکاری، دیاربکر، جزیره (جرزۀ کنونی)، عمادیه، موصل، شهرزور، و اردلان را جزو کردستان می شمارد و شرف الدین یزدی لُرها را نیز در زمرۀ کردستان قرار می دهد. ایران نیز در قرن ۱۰ ق/۱۶ همدان و لرستان را از کردستان جدا می کند و این نام بر اردلان و سنّه (سنندج)، مرکز آن، اطلاق می شود. تا دهۀ آخر قرن ۲۰م ایران یگانه کشوری بود که استانی به نام کردستان داشت و پس از جنگ اول خلیج فارس و شکست عراق از امریکا و متحدانش، منطقۀ خودمختار کردستان عراق نیز ابراز وجود کرد. ترک ها بخش کردنشین ترکیه را آناتولی شرقی، عراقی ها، ولایات شمالی، و سوریه ولایت جزیره می نامند. پهنۀ تاریخی و سیاسی کردستان قطعی نیست و با جمعیت قومی آن تطبیق نمی کند. در ترکیه افزون بر آناتولی شرقی جماعات بزرگی از کردها در استانبول، آنکارا، و ازمیر سکونت دارند. در عراق شهرهای موصل، سلیمانیه، کرکوک، اربیل، دیاله، خانقین، و مندلی (علاوه بر شهرک ها و روستاها) کردنشین اند و انبوهی از کردان نیز در بغداد به سر می برند. جمعیت کرد سوریه بیشتر در کُردداغ، جزیره، رأس العین و قَامشلی به سر می برند و هزاران تن دیگر در دمشق، حما، و حلب زندگی می کنند. جمعیت کردهای خارج از کردستان، در ارمنستان، جمهوری آذربایجان، و گرجستان نیز در حدود ۸۰۰هزار نفر برآورده می شود. در ایران، علاوه بر استان کردستان، طوایفی از کردها در خراسان، فارس، و کرمان و اطراف تهران پراکنده شده اند. بلندترین کوه های کردستان قلۀ آرارات بزرگ (آغری داغ)، ۵۱۳۷ متر؛ و رَشکو، در حکاری با ۴۱۷۰ متر؛ و چهل چشمه در ایران ۳۱۷۳ متر ارتفاع دارد. رودهای بزرگ دجله و فرات نیز در ترکیه از منطقۀ کردنشین سرچشمه می گیرند. کردستان بعد از اسلام شاهد حوادث و حملات پرشمار بوده است. دو خاندان بزرگ سلطنتی اسلامی، یعنی شدادیان و ایوبیان، از قوم کرد بودند. معروف ترین قهرمان کرد صلاح الدین ایوبی است. اقلیت هایی از ترکان، ترکمنان، ارمنیان و آسوریان نیز در مناطق کردنشین زندگی می کنند. مهم ترین شهرهای این ناحیه عبارت اند از کرمانشاه، در ایران؛ اربیل، سلیمانیه، و کرکوک در عراق؛ دیاربکر، ارزروم، و وان در ترکیه؛ و قامشلی در سوریه. کردستان به علت قرار گرفتن در مسیر باستانی جادۀ ابریشم و در حاشیه شمالی هلال خصیب، در قرون وسطا بسیار رونق یافت، اما با جایگزین شدن حمل ونقل دریایی، به جای جادۀ ابریشم، به تدریج اهمیت خود را از دست داد. این ناحیه ذخایر غنی نفت دارد و به رغم آب وهوای سردش، خاک آن حاصل خیز است. براثر سیاست های صدام حسین و ترکیه، حدود ۵هزار روستا در کردستان تخلیه شده اند. فقط در کردستان ایران زندگی روستایی شکل سنتی خود را کاملاً حفظ کرده است.
سرزمینی عمدتاً کوهستانی واقع در خاورمیانه که به اعتبار اکثریت جمعیت کردنشین آن کردستان نامیده می شود. این منطقه در چهار کشور ترکیه، ایران، عراق، و سوریه قرار دارد. کردها قومی ایرانی تبارند که بعضاً با ترک ها، اعراب، ارامنه، و آسوریان درآمیخته اند. گرچه نام کرد بسیار باستانی است، پیشینۀ نام کردستان به دوران سلطنت سلطان سنجر (وفات ۵۵۲ق) بازمی گردد که ولایت کردستان را، با مرکزیت شهر بهار، در شمال شرقی همدان، ایجاد کرد. این ولایت بین آذربایجان و لرستان واقع بود و شامل نواحی همدان، دینوَر، کرمانشاه، و سنّه (سنندج کنونی)، در شرق؛ و شهر زور و خُفتیان در زاب، در غرب، می شد. اولیا چلبی (وفات ح ۱۰۹۳ق) در سیاحت نامه ارزروم، وان، حکاری، دیاربکر، جزیره (جرزۀ کنونی)، عمادیه، موصل، شهرزور، و اردلان را جزو کردستان می شمارد و شرف الدین یزدی لُرها را نیز در زمرۀ کردستان قرار می دهد. ایران نیز در قرن ۱۰ ق/۱۶ همدان و لرستان را از کردستان جدا می کند و این نام بر اردلان و سنّه (سنندج)، مرکز آن، اطلاق می شود. تا دهۀ آخر قرن ۲۰م ایران یگانه کشوری بود که استانی به نام کردستان داشت و پس از جنگ اول خلیج فارس و شکست عراق از امریکا و متحدانش، منطقۀ خودمختار کردستان عراق نیز ابراز وجود کرد. ترک ها بخش کردنشین ترکیه را آناتولی شرقی، عراقی ها، ولایات شمالی، و سوریه ولایت جزیره می نامند. پهنۀ تاریخی و سیاسی کردستان قطعی نیست و با جمعیت قومی آن تطبیق نمی کند. در ترکیه افزون بر آناتولی شرقی جماعات بزرگی از کردها در استانبول، آنکارا، و ازمیر سکونت دارند. در عراق شهرهای موصل، سلیمانیه، کرکوک، اربیل، دیاله، خانقین، و مندلی (علاوه بر شهرک ها و روستاها) کردنشین اند و انبوهی از کردان نیز در بغداد به سر می برند. جمعیت کرد سوریه بیشتر در کُردداغ، جزیره، رأس العین و قَامشلی به سر می برند و هزاران تن دیگر در دمشق، حما، و حلب زندگی می کنند. جمعیت کردهای خارج از کردستان، در ارمنستان، جمهوری آذربایجان، و گرجستان نیز در حدود ۸۰۰هزار نفر برآورده می شود. در ایران، علاوه بر استان کردستان، طوایفی از کردها در خراسان، فارس، و کرمان و اطراف تهران پراکنده شده اند. بلندترین کوه های کردستان قلۀ آرارات بزرگ (آغری داغ)، ۵۱۳۷ متر؛ و رَشکو، در حکاری با ۴۱۷۰ متر؛ و چهل چشمه در ایران ۳۱۷۳ متر ارتفاع دارد. رودهای بزرگ دجله و فرات نیز در ترکیه از منطقۀ کردنشین سرچشمه می گیرند. کردستان بعد از اسلام شاهد حوادث و حملات پرشمار بوده است. دو خاندان بزرگ سلطنتی اسلامی، یعنی شدادیان و ایوبیان، از قوم کرد بودند. معروف ترین قهرمان کرد صلاح الدین ایوبی است. اقلیت هایی از ترکان، ترکمنان، ارمنیان و آسوریان نیز در مناطق کردنشین زندگی می کنند. مهم ترین شهرهای این ناحیه عبارت اند از کرمانشاه، در ایران؛ اربیل، سلیمانیه، و کرکوک در عراق؛ دیاربکر، ارزروم، و وان در ترکیه؛ و قامشلی در سوریه. کردستان به علت قرار گرفتن در مسیر باستانی جادۀ ابریشم و در حاشیه شمالی هلال خصیب، در قرون وسطا بسیار رونق یافت، اما با جایگزین شدن حمل ونقل دریایی، به جای جادۀ ابریشم، به تدریج اهمیت خود را از دست داد. این ناحیه ذخایر غنی نفت دارد و به رغم آب وهوای سردش، خاک آن حاصل خیز است. براثر سیاست های صدام حسین و ترکیه، حدود ۵هزار روستا در کردستان تخلیه شده اند. فقط در کردستان ایران زندگی روستایی شکل سنتی خود را کاملاً حفظ کرده است.
wikijoo: کردستان
مترادف ها
کردستان، قالیچه کردی
پیشنهاد کاربران
🔹لر و لک/کرد و لک یکی هستن تفرقه ننداز
فکر کنم ما روزی صدبار این کلمه را بشنویم ، اول لازم است عرض کنیم قوم لک هرگز دنبال اختلاف نیست و نخواسته مقابل لر و کرد بایستد، این مردم فقط از شهروند درجه دو بودن به تنگ آمده اند و حقوق شهروندی خود را طلب دارند، رسانه، رشد اقتصادی، شناخته و معرفی شدن و حفظ زبان و فرهنگ این قوم تمام آن چیزیست که لک میخواهد، متاسفانه این همسایگان هستند که به دنبال تمایلات فاشیستی و ناسیونالیسم قومی علاقه ای به سر بلند کردن قوم لک ندارند، لک و لر یکی هستن، ما با نفس کلمه و بار لغوی آن مشکلی نداریم اما با کاربرد آن مشکل داریم این کلمات همیشه در جهت خفه کردن لکها و پایمال کردن حقوقشان به کار رفته، هرجا غارتمان کردند گفتن یکی هستیم، یعنی خفه شید و دم نزنید، این یکی بودن همیشه یک طرفه و در تضاد با منافع لکها بوده است، ، چرا که این لر ولک/لک و کرد یکی هستند همیشه در جهت هضم لک استفاده شده، هرگز هیچ کرد و لری، لک نشد و حتی وقتی گفتیم بخشی از لر و کرد ریشه در لک دارند به ما تاختند و تحقیرمان کردند، اگر ما یکی هستیم چرا اینقدر از مطرح شدن قوم لک وحشت دارید؟
... [مشاهده متن کامل]
چرا دقیقا هروقت لکها خواستند خود را معرفی کنند یا به غارت فرهنگشان اعتراض کنند یادتان افتاد یکی هستیم چرا در تقسیم امکانات یکی نیستیم چرا در شبکه استانی و رسانه ها یکی نیستیم، چرا در این یکی بودن هیچ منافعی برای لک در نظر گرفته نشده؟
چرا این یکی بودن همیشه در جهت بزرگ کردن لر و کرد هست
دیگر با این کلمات نمیتوانید ما را گول بزنید چرا که سالهاست دریافته ایم کاربرد این جمله ما یکی هستیم فقط برای خفه کردن ماست،
به لحاظ انسانی و لغوی بله ما یکی هستیم ولی دیگر اجازه نخواهیم داد ما را لر یا کرد بخوانند ، مشکل ما هم خانوادگیست و به خودمان مربوط است، ما خود را هرچه معرفی کنیم به خودمان مربوط است ، اگر برخی منافع قومی قبیله ای را کنار بگذارند و آتش بیار و شیطان معرکه نباشند لکها با هم به توافق میرسند، لکها به شوریده ها خرده بگیرند یا کشاورز ها به خودشان مربوط است، لرولک یکی هستن تا زمانی که در عمل یکی بودن را نبینیم فقط جمله ای است جهت سرکوب محترمانه ما
فکر کنم ما روزی صدبار این کلمه را بشنویم ، اول لازم است عرض کنیم قوم لک هرگز دنبال اختلاف نیست و نخواسته مقابل لر و کرد بایستد، این مردم فقط از شهروند درجه دو بودن به تنگ آمده اند و حقوق شهروندی خود را طلب دارند، رسانه، رشد اقتصادی، شناخته و معرفی شدن و حفظ زبان و فرهنگ این قوم تمام آن چیزیست که لک میخواهد، متاسفانه این همسایگان هستند که به دنبال تمایلات فاشیستی و ناسیونالیسم قومی علاقه ای به سر بلند کردن قوم لک ندارند، لک و لر یکی هستن، ما با نفس کلمه و بار لغوی آن مشکلی نداریم اما با کاربرد آن مشکل داریم این کلمات همیشه در جهت خفه کردن لکها و پایمال کردن حقوقشان به کار رفته، هرجا غارتمان کردند گفتن یکی هستیم، یعنی خفه شید و دم نزنید، این یکی بودن همیشه یک طرفه و در تضاد با منافع لکها بوده است، ، چرا که این لر ولک/لک و کرد یکی هستند همیشه در جهت هضم لک استفاده شده، هرگز هیچ کرد و لری، لک نشد و حتی وقتی گفتیم بخشی از لر و کرد ریشه در لک دارند به ما تاختند و تحقیرمان کردند، اگر ما یکی هستیم چرا اینقدر از مطرح شدن قوم لک وحشت دارید؟
... [مشاهده متن کامل]
چرا دقیقا هروقت لکها خواستند خود را معرفی کنند یا به غارت فرهنگشان اعتراض کنند یادتان افتاد یکی هستیم چرا در تقسیم امکانات یکی نیستیم چرا در شبکه استانی و رسانه ها یکی نیستیم، چرا در این یکی بودن هیچ منافعی برای لک در نظر گرفته نشده؟
چرا این یکی بودن همیشه در جهت بزرگ کردن لر و کرد هست
دیگر با این کلمات نمیتوانید ما را گول بزنید چرا که سالهاست دریافته ایم کاربرد این جمله ما یکی هستیم فقط برای خفه کردن ماست،
به لحاظ انسانی و لغوی بله ما یکی هستیم ولی دیگر اجازه نخواهیم داد ما را لر یا کرد بخوانند ، مشکل ما هم خانوادگیست و به خودمان مربوط است، ما خود را هرچه معرفی کنیم به خودمان مربوط است ، اگر برخی منافع قومی قبیله ای را کنار بگذارند و آتش بیار و شیطان معرکه نباشند لکها با هم به توافق میرسند، لکها به شوریده ها خرده بگیرند یا کشاورز ها به خودشان مربوط است، لرولک یکی هستن تا زمانی که در عمل یکی بودن را نبینیم فقط جمله ای است جهت سرکوب محترمانه ما
یعنی طبیعت زیبا
کردستان نام مردمانی مهربان، غیور، و شجاع است.
کرد ستان به معنی سرزمین مردم نژاد کرد یا مردم کرد زبان
در گذشته به پهلوانان کرد هم میگفتند
در گذشته به پهلوانان کرد هم میگفتند
اسم باستانی ( قدیمی ) ایران بوده اما الان نام یکی از استان های غربی ایران است. کردستان یعنی محل ( ستان ) زندگی کردها و کلمه ی کرد به ترتیب از کلمه های کرت و گرت گرفته شده به معنای شجاع و دلیر بودن