کریستال های شارکوت لیدن

دانشنامه عمومی

کریستال شارکوت لیدن ( به انگلیسی: Charcot–Leyden crystals ) بلورهای میکروسکوپی که در افرادی مبتلا به بیماری های آلرژیک مانند آسم یا عفونتهای انگلی مانند پنومونی انگلی و آسکاریازیس است.
پروتئین کریستال شارکوت - لیدن با لیزوفسفولیپیاز های ائوزینوفیل واکنش می دهد. [ ۱]
کریستال ها در اندازه متفاوت هستند و ممکن است به بزرگی 50 میکرون باشند. کریستال شارکوت–لیدن بلند و باریک و در هر دو انتها تیز هستند، متشکل از یک جفت هرم شش ضلعی در قاعده. در حالت طبیعی بی رنگ هستند، با رنگ آمیزی تری کروم ( trichrome ) به رنگ قرمز - ارغوانی در می آیند. این کریستال ها شامل لیزوفسفولیپیاز ( galectin - 10 ) ، یک آنزیم سنتز شده توسط ائوزینوفیل است و با تخریب این سلول ها تولید شده است.
اینها نشان دهنده یک بیماری مربوط به التهاب ائوزینوفیلیک یا تکثیر هستند، برای مثال در واکنش های آلرژیک و عفونت های انگلی مانند انتامبا هیستولیتیکا یافت می شوند.
کریستال شارکوت–لیدن اغلب در بیماران مبتلا به آسم به صورت پاتولوژیک دیده می شود.
فریدریش آلبرت فون زنکر اولین کسی بود که در سال ۱۸۵۱ متوجه این کریستال شد و پس از آن به طور مشترک توسط ژان مارتین شارکوت و چارلز فیلیپ رابین در سال ۱۸۵۳[ ۲] و در سال ۱۸۷۲ توسط ارنست ویکتور فون لیدن توضیح داده شد. [ ۳]
عکس کریستال های شارکوت لیدن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس