کلی منطقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] کلّی منطقی ، یکی از اصطلاحات علم منطق بوده و عبارت است از مفهومی که قابل وقوع شرکت باشد.
کلی، در مقابل جزئی، مفهومی است که قابل وقوع شرکت باشد و به عبارت دیگر بر افراد متعدد (خارجی یا ذهنی) صادق می آید،صرف نظر از اینکه انسان باشد یا اسب یا دایره یا مثلث یا چیز دیگر. جزئی، مفهومی است که قابلیت صدق بر افراد متعدد را ندارد و فقط دارای یک مصداق است. و کلی، مفهومی است که قابلیت شمول و صدق بر افراد متعدد را دارد.
مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۷۴.
مفهوم کلی چند مصداق را شامل می شود: ۱. مفهومی که بالفعل دارای مصادیق متعدد باشد؛ مثل مفهوم انسان.۲. مفهومی که بالفعل دارای مصداق واحد باشد اما فرض تعدد آن محال نیست؛ مثل مفهوم شمس (خورشید).۳. مفهومی که بالفعل دارای مصداق واحد باشد و فرض تعدد آن محال است؛ مثل مفهوم واجب الوجود بالذات.۴. مفهومی که بالفعل هیچ مصداقی ندارد اما فرض وجود مصداق (واحد یا متعدد) برای آن محال نیست؛ مثل مفهوم عنقا.۵. مفهومی که بالفعل هیچ مصداقی ندارد و فرض وجود مصداق هم برای آن محال است؛ مثل مفهوم شریک الباری.محال بودن تعدد مصداق در فرض سوم، و محال بودن مصداق در فرض پنجم، ناشی از مجرد مفهوم لفظ نیست بلکه ناشی از سببی خارج از لفظ است.
ابوحامد غزالی، محمد بن محمد، معیار العلم فی فن المنطق، ص۶۶.
همان طور که کلی مقابل جزئی است، کل هم مقابل جزء است. کل، شئ واحدِ دارای اجزای متعدد است؛ مانند یک فرد انسان که دارای اجزای مختلف مثل دست و پا و شکم و سر و… می باشد. مفهوم کل، در مورد اشیای مرکب متصور است نه اشیای بسیط که فاقد جزء هستند.
تفاوت میان کلی و کل
...

پیشنهاد کاربران

بپرس