کمیسیون اروپا

دانشنامه عمومی

کمیسیون اروپا ( به فرانسوی: Commission européenne ) ( به اختصار: EC ) نقش قوهٔ مجریه را در اتحادیهٔ اروپا ایفا می کند. این کمیسیون در واقع مانند کابینهٔ یک دولت عمل می کند. کمیسیون اروپا ۲۷ عضو ( که به صورت غیررسمی کمیسیونر نامیده می شوند ) و یک رئیس دارد. [ ۲]
این نهاد شامل یک بدنهٔ اجرایی است که حدود ۳۲، ۰۰۰ کارمند اروپایی دارد. کمیسیون به چند دپارتمان تقسیم می شود که ادارهٔ کل ( Directorates - General ) نامیده می شوند و می توان آنها را به دپارتمان ها یا وزارت های یک دولت تشبیه کرد. هر یک از این اداره های کل، یک مدیرکل دارد و این مدیرکل در مقابل یک کمیسیونر مسئول و پاسخگوست.
در کمیسیون اروپا، هر کشور عضو یک نماینده دارد اما این نمایندگان، طبق سوگندی که هنگام تصدی مقام خود یاد می کنند، نمایندهٔ منافع اتحادیهٔ اروپا به عنوان یک کل واحد هستند و نه منافع کشور متبوع خود. [ ۳]
رئیس کمیسیون اروپا ( در حال حاضر: اورزولا فون در لاین ) از سوی شورای اروپا ( متشکل از رؤسای ۲۷ کشور/دولت ) نامزد و توسط پارلمان اروپا انتخاب می شود. سپس شورای اتحادیه اروپا، در توافق با رئیس نامزدشده، سایر اعضای کمیسیون اروپا را نامزد می کند. پس از آن، ۲۷ عضو ( به عنوان یک تیم ) به شرط کسب رأی تایید از پارلمان اروپا، به کمیسیون راه پیدا می کنند. [ ۴] کمیسیون کنونی، کمیسیون فون در لاین نام دارد که پس از برگزاری انتخابات پارلمان اروپا ( ۲۰۱۹ ) ، در دسامبر ۲۰۱۹ کار را به دست گرفت.
کمیسیون اروپا مسئول پیشنهاد قوانین، اجرای تصمیم گیری ها، تنفیذ پیمان نامه ها و روی هم رفته انجام کارهای روزمره اتحادیهٔ اروپا است. دفتر اصلی کمیسیون اروپا در شهر بروکسل پایتخت بلژیک قرار دارد.
عکس کمیسیون اروپاعکس کمیسیون اروپا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کمیسیون اروپا (European Commission)
ساختمان کمیسیون اروپا، بروکسل
هیئتی اجرایی؛ قوانینی را مطرح می کند که «شورای اتحادیۀ اروپا» و «پارلمان اروپا» درخصوص آن ها تصمیم می گیرند. این هیئت تصمیمات اتخاذشده در «اتحادیۀ اروپا» را اجرا می کند. در ۲۰۰۱ بیست عضو، یک تن برای هریک از کشورهای کوچک تر عضو اتحادیۀ اروپا و دو تن برای کشورهای بزرگ تر (آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، و اسپانیا)، ازجمله یک رئیس و دو نایب رئیس داشت. کمیسیون برای یک دورۀ پنج ساله برگزیده می شود و باید به تأیید پارلمان اروپا برسد و دربرابر آن نیز پاسخگو باشد. یک سازمان فرعی متشکل از مدیران کل و ادارات تخصصی، عمدتاً مستقر در بروکسل و لوکزامبورگ، به اعضای کمیسیون در انجام وظایفشان یاری می رساند. اعضای کمیسیون برگزیدۀ ژانویۀ ۱۹۹۵، به ریاست ژاک سانتر، پس از آن که به ضعفِ مدیریت، کلاهبرداری، و پارتی بازی متهم شدند، در مارس ۱۹۹۹ دسته جمعی استعفا کردند؛ زیرا پارلمان اروپا ممکن بود آنان را از مقامشان برکنار کند. رومانو پرودی از ایتالیا در مه ۱۹۹۹، با افزایش اختیارات، به ریاست کمیسیون منصوب شد. در ۲۳ ژانویۀ سال ۲۰۰۰ کمیسیونی جدید برگزیده شد که برای به روز کردن شیوه ها و روش های کاری اصلاحاتی گسترده در این نهاد پدید آورد. پیمان نیس (۲۰۰۰)، با توجه به افزایش کلی اعضای اتحادیۀ اروپا در دورۀ بعد، تصریح می کند که کمیسیون اروپا از دورۀ بعد (۲۰۰۵) از هر کشور یک عضو، و در مجموع حداکثر ۲۷ عضو، باید داشته باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس