کنتاکتور ( به فرانسوی: Contacteur ) یک کلید کنترل شونده ( الکترو مغناطیسی ) به صورت الکتریکی است که برای کلیدزنی یک مدار قدرت یا کنترل مورد استفاده قرار می گیرد. کنتاکتور شباهت زیادی به رله دارد، با این تفاوت که کنتاکتور برای کاربردهای آمپر بالا به کار می رود. ( سرعت قطع و وصل کنتاکتور نسبت به رله کم است ) [ ۱]
یک کنتاکتور با مداری کنترل می شود که سطح قدرت خیلی کمتری از مدار مورد کلیدزنی دارد. برخلاف یک مدارشکن قدرت یک کنتاکتور برای قطع یک جریان اتصال کوتاه استفاده نمی شود.
کنتاکتورها در گستره و اندازه های مختلفی موجودند. از کنتاکتورهای کوچک با ولتاژتغذیه ۲۴V DC یا ACکه به سادگی در یک دست جا می گیرند و توانایی قطع تنها ۱ آمپر را دارند، گرفته تا کنتاکتورهای با پهنا ( یا درازای ) ۱ متر ( یارد ) با ولتاژهای چند کیلوولت و آمپراژ چند هزار آمپر.
کنتاکتورها برای کنترل بارهای مختلف الکتریکی اعم از الکتروموتورها، بانکهای خازنی، مدارات روشنایی، گرمکن های الکتریکی و سایر تجهیزات الکتریکی استفاده می شوند.
کنتاکتور از سه بخش اصلی تیغه، بوبین، محفظه عایقی و ( رله حرارتی که جز اجرای اصلی خود کنتاکتور محسوب نمی شود ) تشکیل شده است.
تیغه های هر کنتاکتور به دو بخش تقسیم می شود. تیغه های قدرت و تیغه های فرمان. وظیفهٔ اصلی تیغه های قدرت هدایت جریان الکتریکی پس از هر بار تحریک شدن بوبین از خود است. تیغه های فرمان نیز همان طور که از نامشان مشخص است برای استفاده در مدار فرمان به کار می رود. تیغه های فرمان به دو صورت نرمالی باز و نرمالی بسته بر روی بدنه کنتاکتور تعبیه شده اند. این تیغه ها پس از هر بار تحریک شدن بوبین تغییر وضعیت داده و به حالت عکس تغییر وضعیت می دهند.
بوبین یک هسته مغناطیسی سیم پیچی شده است که نیروی لازم را برای اتصال فیزیکی کنتاکتهای هادی الکتریسیته فراهم می سازد.
این بخش، برای ایزوله کردن بخش های هادی و خطرناک کنتاکتور و حفظ جان کسانی که با کنتاکتور سر و کار دارند، به کار می رود. جنس محفظه معمولاً از مواد عایق الکتریسیته مانند Bakelite, Nylon ۶ و پلاستیکهای سفت شونده در برابر حرارت است.
تیغه های کمکی، تیغه های فرمان ( آمپر پایین ) نرمالی باز و نرمالی بسته می باشند که بالای بدنه کنتاکتور یا در بعضی از مدل های آن در کنار بدنه کنتاکتور نصب می شوند و بدین ترتیب با هر بار تحریک شدن بوبین کنتاکتور، این تیغه ها تغییر وضعیت می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک کنتاکتور با مداری کنترل می شود که سطح قدرت خیلی کمتری از مدار مورد کلیدزنی دارد. برخلاف یک مدارشکن قدرت یک کنتاکتور برای قطع یک جریان اتصال کوتاه استفاده نمی شود.
کنتاکتورها در گستره و اندازه های مختلفی موجودند. از کنتاکتورهای کوچک با ولتاژتغذیه ۲۴V DC یا ACکه به سادگی در یک دست جا می گیرند و توانایی قطع تنها ۱ آمپر را دارند، گرفته تا کنتاکتورهای با پهنا ( یا درازای ) ۱ متر ( یارد ) با ولتاژهای چند کیلوولت و آمپراژ چند هزار آمپر.
کنتاکتورها برای کنترل بارهای مختلف الکتریکی اعم از الکتروموتورها، بانکهای خازنی، مدارات روشنایی، گرمکن های الکتریکی و سایر تجهیزات الکتریکی استفاده می شوند.
کنتاکتور از سه بخش اصلی تیغه، بوبین، محفظه عایقی و ( رله حرارتی که جز اجرای اصلی خود کنتاکتور محسوب نمی شود ) تشکیل شده است.
تیغه های هر کنتاکتور به دو بخش تقسیم می شود. تیغه های قدرت و تیغه های فرمان. وظیفهٔ اصلی تیغه های قدرت هدایت جریان الکتریکی پس از هر بار تحریک شدن بوبین از خود است. تیغه های فرمان نیز همان طور که از نامشان مشخص است برای استفاده در مدار فرمان به کار می رود. تیغه های فرمان به دو صورت نرمالی باز و نرمالی بسته بر روی بدنه کنتاکتور تعبیه شده اند. این تیغه ها پس از هر بار تحریک شدن بوبین تغییر وضعیت داده و به حالت عکس تغییر وضعیت می دهند.
بوبین یک هسته مغناطیسی سیم پیچی شده است که نیروی لازم را برای اتصال فیزیکی کنتاکتهای هادی الکتریسیته فراهم می سازد.
این بخش، برای ایزوله کردن بخش های هادی و خطرناک کنتاکتور و حفظ جان کسانی که با کنتاکتور سر و کار دارند، به کار می رود. جنس محفظه معمولاً از مواد عایق الکتریسیته مانند Bakelite, Nylon ۶ و پلاستیکهای سفت شونده در برابر حرارت است.
تیغه های کمکی، تیغه های فرمان ( آمپر پایین ) نرمالی باز و نرمالی بسته می باشند که بالای بدنه کنتاکتور یا در بعضی از مدل های آن در کنار بدنه کنتاکتور نصب می شوند و بدین ترتیب با هر بار تحریک شدن بوبین کنتاکتور، این تیغه ها تغییر وضعیت می دهند.
wiki: کنتاکتور
