کودک مزاجی

لغت نامه دهخدا

کودک مزاجی. [ دَ م ِ / م َ ] ( ص مرکب ) کودک سرشتی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان
ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت.
صائب ( از آنندراج ).
و رجوع به کودک مزاج و کودک سرشتی شود.

فرهنگ فارسی

کودک سرشتی : آه کز کودک مزاجیهای ابنای زمان ابجد ایام طفلی راز سر باید گرفت . ( صائب )

پیشنهاد کاربران

بپرس