کیهان شناسی مزدیسنا

در مزدیسنا و اسطوره های ایرانی جهان هستی به چهار دوره سه هزار ساله تقسیم می شود. در سه هزار سال اول که دوره اصلی است، همه چیز در حال سکون و آرامش و جهان غیر مرئی است. این جهان به دو بخش تقسیم می شود. یک دنیای زیبا و اهورایی و یک دنیای اهریمنی و تاریک. اهورامزدا از وجود اهریمن آگاه است، اما اهریمن که در قعر تاریکی است، از وجود اهورامزدا بی اطلاع است. در سه هزار سال میانه که با خواب اهریمن آغاز می شود، اهورامزدا با استفاده از این فرصت دست به کار ساختن شش پیش نمونه جهان هستی یعنی آسمان، آب، زمین، گیاه، چهارپایان و بالاخره انسان می شود. در این دوره همچنین هفت اَمشاسپَند ( هفت جلوه مینوی ) زاده می شوند. این فرشتگان مقرب عبارتند از:
• سپِنتَه مَینیو یا روح نیکوکار.
• وهُومَنَه ( بهمن ) یا اندیشه نیک.
• اَشَه ( اردیبهشت ) یا راستی.
• خشثرَه وَیریَه ( شهریور ) حکمرانی خوب.
• اَرمَیتی ( اسپندارمذ ) اخلاص.
• هَوروَتات ( خرداد ) کمال
• اَمِرُتات ( امرداد ) یا بی مرگی. [ ۱]
زرتشت در آغازِ دورهٔ چهارم به دنیا می آید. در پایانِ هر هزاره نیز یک ناجی خواهد آمد و پس از آن سوشیانت که سومین و آخرین منجی است خواهد آمد و قضاوتِ نهایی را انجام داده و دنیایی جدید خواهد ساخت. [ ۲]
کیهان شناسی دینی ( همچنین کیهان شناسی اساطیری ) روشِ توضیحِ منشأ، تاریخچه و تکامل جهان هستی بر اساسِ اسطوره شناسی دینیِ یک سنت خاص است.