گانسو

گانْسو (Gansu)(یا: کانسو) استانی در شمال مرکزی چین، با ۴۵۴هزار کیلومتر مربع مساحت، و ۲۵,۵۷۵,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). شهرهای مهم آن عبارت اند از لانجو (مرکز استان)، یومن، تیانشویی (تیانشو)، دون هوانگ، و جیایوگوان. گانسو دارای صنایع زغال سنگ، نفت، تولید نیروی برقابی از رود هوانگ هو، استخراج معدن، فرآوری فلزات و گردشگری است. جادۀ ابریشم، راه کاروان رو در قرون وسطا، از گانسو می گذرد. این استان در قرن ۱۳م به پایگاه مستحکم مسلمانان تبدیل شد. در قرن ۱۹ پایگاه شورش مسلمانان بود (۱۸۶۲ ـ ۱۸۷۷) که مقامات چینی به شدت آن را سرکوب کردند. در اواخر قرن ۱۹ قحطی بزرگی منطقه را فراگرفت. استان مزبور در زلزله های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۲ به شدت آسیب دید. در ۱۹۵۴ مرزهای استان شامل ناحیۀ خودمختار نینگ شیاهویی نیز می شد، اما این ناحیه در ۱۹۸۵ از گانسو جدا شد. بخش شرقی استان مزبور اراضی بادرفتی حاصل خیزی دارد. رشته کوه های نان شانو کیلیان در امتداد بخش عمدۀ مرز شمالی استان واقع شده اند. بین کوه های غرب و بیابان آلاشان در شمال منطقۀ کوهپایه ای (یخچال های طبیعی که در پای کوه تشکیل می شوند) واقع شده اند که به سمت شمال غربی متمایل است. پس از این منطقه خطوط ارتباطی و ماندگاه هایی دیده می شود که به دالان گانسو شهرت دارد، این دالان راه ورودی به سین کیانگ و آسیای مرکزی است و سابقاً بخشی از جادۀ ابریشم بود. هوانگ هو رود اصلی استان مزبور است که در بخش میانی آن جریان دارد.