گجرات

/gojarAt/

معنی انگلیسی:
gugarat

لغت نامه دهخدا

گجرات. [ گ ُ ] ( اِخ ) مؤلف آنندراج آرد: گجرات دیگر جرات نام ملکی از هندوستان. امیرخسرو گوید :
گه به چشم زر دهم از گوجرات
گاه به دیوگیر نویسم برات.
دیوگیر نام دولت آباد و در این بیت به اخفای واو باید خواند تا سکته نشود، اگرچه سکته نیز مجوز است. ظهوری گوید :
که بعد از این گجراتی شود خراسانی.
- انتهی. نام اصلی آن نهرواله است. ( برهان ). گجرات از اقلیم دوم است. ( نزهة القلوب ص 262 ). گجرات بعلت وضع طبیعی مخصوص مدتها از دستبرد مسلمین محفوظ مانده چه این مملکت پشت صحرایی عظیم و تپه های متصل به رشته جبال وینضیا و کوههای آراوالی واقع شده و به همین علت دست یافتن به آن جز از طریق دریا بسهولت ممکن نیست. گجرات در عهد علاءالدین سلطان دهلی ، یعنی در آخر قرن هشتم هجری از ولایات اسلامی گردیده و در آخر قرن نهم هجری استقلال خود را به دست آورد، اما این بار دیگر فرمانروایان آن بجای هندو، مسلم بودند. ظفرخان پسر یکی از افراد طایفه جپوت که اسلام آورده بود در سال 794 هَ. ق. به حکومت گجرات نامزد گردید و در سال 789 هَ. ق. / 1396 م. مستقل شد، ولی راجه های رجپوت و قبیله وحشی بیل او را دور کردند و متصرفات او محدود گردید به باریکه ای خشکی مابین مرتفعات و دریا؛ و با این احوال باز یک قسمت مهم از ساحل غربی هند را تا شبه جزیره سورت در تصرف داشت.ظفرخان بزودی بوسیله تسخیر ایدر و دیو مملکت خود را وسعت بخشید، جالور را غارت کرد و یک بار هم در سال 810 هَ. ق. / 1408 م. مالوه را متصرف شد. احمدشاه اول جانشین او شهر احمدآباد را ساخت و این شهر بعدهاپایتخت سلسله او و مرکز ولایات احمدآباد در عهد مغول گردید و حالیه نیز از بلاد معتبر است. محمودشاه اول نه فقط دنباله منازعات خانوادگی را با مالوه و خاندیش گرفت ، بلکه محل مستحکم جونگره را در کاتیاوار و چمپنیر را به ممالک خود افزود و با بحریه معتبری دزدان بحری جزایر را مغلوب ساخت و با پرتقالیها که بهادرشاه به ایشان حق تأسیس دارالتجاره در دیو داده بود جنگ کرد و در این جنگ به قتل رسید. سالهای آخر این سلسله بواسطه دسیسه های اعیان مدعی دوره نکبت است و سلاطین در این ایام بیشتر آلت دست بوده اند. اکبرشاه در سال 980 هَ. ق. / 1571 م. این ولایت را که بر اثر انقلابات پی درپی فرسوده شده بود بار دیگر رونق بخشید.
( این سلسله را امپراطوری مغول منقرض کرده اند ).
بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

سرزمینی است در مغرب پنجاب جزو کشور پاکستان که جمعیت آن۷۵٠۴۵۸ تن و ۸۷ آن مسلمان میباشند . بسال ۳۲۶ ق م . اسکندر از آنجا گذشت . سلطان محمود غزنوی تیمور لنگ و نادرشاه آنجا را فتح کردند . یا پادشاهان گجرات سلسله پادشاهانی که از سال ۷۹۹ تا ۹۸٠ ه ق . در سرزمین گجرات فرمانروایی کردند . در آخر قرن هشتم هجری در عهد علائ الدین سلطان دهلی سرزمین گجرات جزو کشورهای اسلامی گردید و در پایان این قرن استقلال خود را بدست آورد و جای سلاطین هندو را فرمانروایان مسلمان گرفتند . ظفرخان پسر یکی از افراد طوایف رجپوت که اسلام آورده بود در سال ۷۹۴ ه ق . بحکومت گجرات نامزد گردید وی در سال ۷۹۹ ه ق . استقلال گجرات را اعلام داشت . سپس با تسخیر [ ایدر ] و [ دیو ] کشور خود را توسعه داد و در سال ۸۱٠ ه ق. [ مالوه ] را هم بتصرف آورد . احمد شاه جانشین ظفرخان شهر احمد آباد را ساخت که بعدها پایتخت این سلسله گردید . محمود شاه سومین پادشاه این سلسله نه تنها با [ مالوه ] و [ خاندیش ] دنباله منازعات پیشین را گرفت بلکه [ جونگره ] را در کاتیاوار و [ چمپنیر ] را هم بکشور خود افزود . وی همچنین با پرتغالیان - که بهادرشاه بایشان حق ایجاد بنگاه بازرگانی در [ دیو ] داده بود - جنگ کرد ولی کشته شد . سالهای آخر سلطنت این خاندان بواسطه دسیسه های مدعیان حکومت دوره ضعف و پراکندگی است و سلاطین آن آلت دست بوده اند . اکبرشاه در سال ۹۸٠ ه ق . گجرات را که بر اثر انقلابات و شورشهای پی در پی فرسوده شده بود بار دیگر رونق بخشید ولی در همان سال امپراتوران مغول این سلسله را منقرض کردند. پادشاهان این سلسله ازین قرارند : ۱ - مظفرشاه اول ظفرخان . ۲ - احمد شاه- اول .۳ - محمد کریم شاه .۴ - قطب الدین . ۵ - داودشاه .۶ - محمود شاه اول بایقرا. ۷ - مظفرشاه ثانی . ۸ - سکندر شاه . ۹ - ناصرخان محمود ثانی .۱٠ - بهادرشاه. ۱۱ - میرزا محمد شاه فاروقی .۱۲ - محمود شاه ثالث . ۱۳ - احمد شاه ثانی . ۱۴ - مظفر شاه ثالث حبیب .

دانشنامه عمومی

گُجَرات ( به گجراتی: ગુજરાત ) ایالتی در غرب هندوستان است.
مساحت آن ۱۹۶٬۰۲۴ کیلومترمربع طبق سرشماری سال ۲۰۰۱ جمعیت این ایالت ۵۰٬۶۷۱٬۰۱۷ نفر بوده است.
گجرات صنعتی ترین منطقه در کشور بزرگ هند محسوب می شود: ۱۹٫۸ درصد کل تولیدات صنعتی هند از این ایالت است. همچنین ۱۰ درصد محصولات معدنی، ۲۰ درصد صادرات، ۲۵ درصد تولید منسوجات، ۴۰ درصد تولیدات دارویی، ۴۷ درصد تولیدات پتروشیمی از این ایالت است.
گجرات با ۱۶۷۰ کیلومتر مربع طولانی ترین ساحل این کشور را دارد. گجرات از سوی شمال غربی به کشور پاکستان و از شمال شرقی به ایالت راجستان، از سوی شرق به مادیا پرادش و از جنوب به مهاراشترا محدود می شود. دریای عرب ساحل غربی این ایالت را تشکیل می دهد.
مرکز ایالت گجرات شهر گاندی نگر است. این شهر با طرح و برنامه ریزی شهری ساخته شده است. مرکز پیشین ایالات یعنی احمدآباد که هنوز مرکز تجاری گجرات بشمار می آید نزدیک به گاندی نگر است. گجرات یکی از مراکز مهم زرتشتیان یا پارسیان هند است.
از مهم ترین مراکز سیاسی این ایالت «حزب کارگران لکجرات» است. این حزب توسط حسین گداری تأسیس شده که خود از لک های هند ( زرتشتیان هند ) بود. عمده طرفداران این حزب را کارگران تهی دست، روستایی ها و مهاجرین آفریقایی تشکیل می دهند.
مهاتما گاندی
جمشیدجی تاتا
والابای پاتل
مورارجی دسای
نارندرا مودی
• حسین گداری
ایالات گجرات دارای ۲۵ شهرستان است.
عکس گجراتعکس گجراتعکس گجراتعکس گجرات

گجرات (شهر). گجرات ( به انگلیسی: Gujrat City ) یک منطقهٔ مسکونی در پاکستان است که در پنجاب واقع شده است. [ ۲]
عکس گجرات (شهر)عکس گجرات (شهر)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

گجرات (پاکستان). گُجَرات (پاکستان)(Gujarat)
شهری در استان پنجاب در پاکستان، حدود ۱۰۰کیلومتری شمال لاهور، با ۵۱۲هزار نفر جمعیت (۲۰۱۱). در آن قلعه ای بنا شده است که اکبر شاه، فرمانروای مغول، در ۱۵۸۰م بنا کرد؛ در ۱۷۶۵ سیکها آن را اشغال کردند. گجرات صحنۀ آخرین نبرد بین سربازان بریتانیایی و سیک ها در جنگ های سیک (۱۸۴۵ـ۱۸۴۹) بود.

گجرات (هند). گُجَرات (هند)(Gujarat)
معبد جین
ایالتی در غرب هند، با ۱۹۵,۹۸۴ کیلومتر مربع مساحت و ۵۰,۶۱۲,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱، ۷۰ درصد هندو). در ۱۹۶۰ از شمال و غرب ایالت بمبئی تشکیل شد. از شمال به پاکستان و راجستان و از شرق و جنوب شرقی به مدهیا پرادش و مهارشترا محدود است. احمدآباد مرکز آن است. شهر مهم دیگر آن وادودارا، و مهم ترین بندر آن کندلا است. این ایالت بسیار صنعتی است و صنایع اصلی آن عبارت اند از پتروشیمی، نفت (از کالول استخراج و نزدیک بارودا در کویالی پالایش می شود)، گاز، پارچه، زغال سنگ، سنگ آهک، داروسازی، جوش شیرین، مهندسی الکترونیک، ماشین آلات، سیمان سازی، کود شیمیایی، و فرآورده های لبنی. کشاورزی این منطقه براساس کشت گندم، ارزن، پنبه، برنج، ذرت، توتون، تنباکو، بادام زمینی، و ماهی گیری است.تاریخچه. آبادی های متعلق به تمدن درۀ سِند، متعلق به هزارۀ ۲ و ۳پ م در لوتال، کنار خلیج خامبات، و در کونتاسی نزدیک موروی کشف شده اند. حکاکی های صخره ای با فرامین امپراتور آشوکا، متعلق به قرن ۳پ م نیز در این منطقه کشف شده است. گورجاراها در قرون ۸ و ۹م، سپس مسلمانان تا پایان قرن ۱۳م، گورکانیان هند از قرن ۱۶، و مراته ها از اواسط قرن ۱۸ بر گجرات حکومت کردند، تا این که انگلیسی ها در ۱۸۱۸ این ناحیه را اشغال کردند. پرتغال نیز تا ۱۹۶۱ دیو را در اختیار داشت. در ۱۹۶۸، پس از مناقشه درازمدت مرزی، بخش کوچکی از استان گجراتی زبان کنونی به پاکستان واگذار گردید. جنگل گیر در گجرات آخرین زیستگاه شیر وحشی آسیایی به شمار می رود. گجرات از پایگاه های مدرن آیین جِین به شمار می رود. مهاتما گاندی، که در گجرات زاده شد، به شدت تحت تأثیر اصول آیین جین، به ویژه اَهیمسا، به معنی «عدم خشونت»، قرار داشت. گجرات از لحاظ سنتی پایگاه سیاسی حزب کنگرۀ هند، به رهبری گاندی و جواهر لعل نهرو، پس از جنگ جهانی اول، به شمار می رفت. گجراتی و هندی زبان های رایج در این استان اند. شدیدترین زلزلۀ ۵۰ سال اخیر در هند، به بزرگی۷.۹ ریشتر در ۲۶ ژانویۀ ۲۰۰۱ در گجرات روی داد، که بیش از ۳۰هزار کشته، ۱۵۰هزار زخمی، و بیش از ۱میلیون نفر نیازمند به مواد غذایی، مسکن، و آب آشامیدنی سالم برجا گذاشت. مرکز زمین لرزه، منطقۀ بیابانی ران، واقع در کوچ، بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس