گدا چشمی

لغت نامه دهخدا

گداچشمی. [ گ َ / گ ِ چ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) چشم طمع در پی چیزی داشتن. نادیدگی :
این گداچشمی و این نادیدگی
از گدایی توست نز بیگلربیکی.

مولوی.

چشم طمع بمال مردم داشتن حرص : این گدا چشمی و این نادیدگی از گدایی تست نز بگلربگی . ( مثنوی )

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید