گل پاپوش

لغت نامه دهخدا

گل پاپوش. [ گ ُ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی که از ابریشم و گلابتون و مانند آن بر تیماج و سقلات کفش دوزند و هم از چوب سازند و در پاشنه کفش تعبیه کنند و گلهای عاج در آن پرچین نمایند و آنرا کوکب کفش نیز گویند. ( آنندراج ). رجوع به گل کفش شود.

فرهنگ فارسی

گلی که از ابریشم و گلابتون و مانند آن بر تیماج و سقلات کفش دوزند

پیشنهاد کاربران

بپرس