گنده دهن

لغت نامه دهخدا

گنده دهن. [ گ َ دَ/ دِ دَ هََ ] ( ص مرکب ) گنده دهان : و لشکر این علویان دانی که باشند کفشگران درغایش و دباغان آوه و... گنده دهنان ورامین... ( کتاب النقض ص 474 ).

فرهنگ فارسی

کسی که دهانش بوی بد دهد گنده دم : ز نخ چو پشت پلنگ و نغوله چون دم سگ چو شیر گنده دهان سهمناک چون کفتار . ( سوزنی )

پیشنهاد کاربران

بپرس