گندیدگی

/gandidegi/

مترادف گندیدگی: بدبویی، تعفن، عفن، عفونت، فساد

معنی انگلیسی:

fetidness, decay, decomposition, putrefaction, putrescence, rankness, rot, spoilage

لغت نامه دهخدا

گندیدگی. [ گ َ دی دَ / دِ ] ( حامص ) گندگی. ( آنندراج ). تعفن. عفونت. ( ناظم الاطباء ). رجوع به گندگی و تعفن شود. || پوسیدگی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ( گندید گندد خواهد گندید بگند گندنده گندیده ) ۱ - بوی بد یافتن متعفن شدن گنده شدن : ... هیکلی که صخر جنی از طلعت او برمیدی و عینالقطر از بغلش بگندیدی . ( گلستان ) ۲ - پوسیدن .

فرهنگ معین

(گَ دِ ) (حامص . ) تعفن ، عفونت .

فرهنگ عمید

گندیده بودن، تعفن.

فرهنگستان زبان و ادب

{putrefaction} [علوم و فنّاوری غذا] تجزیه یا فساد میکربی بی هوازی مواد، به ویژه فراورده های چربی مانند گوشت و ماهی، که با ایجاد ترکیبات بدبو همراه است

دانشنامه عمومی

گندیدگی ( انگلیسی: Putrefaction ) تجزیه یا فساد میکربی بی هوازی مواد، به ویژه فراورده های چربی مانند گوشت و ماهی، که با ایجاد ترکیبات بدبو همراه است. [ ۱]