گوآوا یا امرود ( نام علمی Psidium guajava ) نوعی گیاه گرمسیری با درختچه ای همیشه سبز از خانواده میرتاسه است که برگ های دربرابر هم دراز و بیضی شکل دارد. این درختچه بومی آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی، پرو، برزیل و مکزیک است و در مناطق دیگری از دنیا از جمله آسیای جنوبی ( پاکستان و هندوستان ) و بخش هایی از جنوب ایران نیز یافت می شود. گواوا درختچه ای همیشه سبز است و برگ های آن بدون کرک یا پوشیده از کرک است و گل های آن خوشبو است. پوست تنه گواوا سبز یا قهوه ای متمایل به قرمز است. دارای ریشه های سطحی است ریشه می تواند به گونه عمقی و پرپشت گسترش پیدا کند. گل های آن سفید و خوشبو هستند و در بهمن و اسفند به گل می نشیند. میوه آن چیزی همانند به زیتون یا انار کوچک است. چرا که در بالای میوه تاجی از کاسبرگ ها قرار دارد. میوه آن گوشتدار است. دانه های آن مانند دانه های انگور در گوشت قرار دارد. رنگ میوه قرمز یا زرد است. میوهٔ آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله می خورند.
این میوه در زبان اردو امروٹ نامیده می شود که برگرفته از واژه فارسی امرود است؛ در زبان فارسی میانه ارموت و انبروت بوده است. در زبان سندی به نام زیتون خوانده می شود و نیز در مناطق جنوب ایران، به این میوه زیتون محلی نیز می گویند.
گیاه گواوا از خانوادهٔ میرتاسه و جنس پسیدیوم ( Psidium ) است. جنس پسیدیوم دارای ۱۵۰ گونه است، ولی اغلب خودرو هستند و دارای میوهٔ قابل بهره گیری نیستند، تنها شمار کمی از آن ها اصلاح شده و دارای فراورده مرغوب هستند. پاره ای از گونه ها به شکل پایه برای پیوند کردن گونه های مرغوب و دو رگ گیری به کار گرفته می شوند. میوه از دید گیاه شناسی یک هسته چند دانه است که اندازهٔ قطر آن از ۲. ۵ تا ۱۰ سانتیمتر متغیر و به شکل های گرد، بیضوی، مستطیلی، یا گلابی مانند است. رنگ پوست میوه زمانی که رسیده باشد، زرد ولی رنگ گوشت میوه می شود صورتی، کرم، سفید یا زرد بوده و بافت میوه هموار یا موجدار باشد. میوه گوشتی و ضخامت آن متفاوت است. دانه ها در درون گوشت پراکنده اند. در گونه های مختلف میوه هایی با اسید کم، میوه های شیرین و خوشمزه، میوه های بی مزه و بدون مزه، میوه های با میزان قند و اسیدیتهٔ کم یا اسیدیتهٔ بسیار هست.
این گیاه بومی مناطق گرمسیری آمریکا است. زادگاه اصلی این گیاه برزیل بوده ولی در زمان نامعلومی وارد کلمبیا شده است. اسپانیایی ها گواوا را به فیلیپین و پرتغال برده اند که از پرتغال هم به هندوستان وارد شده و به سرعت گسترش یافته است، زیرا دانه فراوان و رویش بسیار خوبی دارد. گواوا در بلندی ۱۵۰۰متری از سطح دریا در سیلان کشت شده است. کشورهای بزرگ از دید سطح زیر کشت گواوا بر این پایه اند: کشورهای جنوبی آسیا، هاوایی، ایسلند، کوبا و هندوستان.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین میوه در زبان اردو امروٹ نامیده می شود که برگرفته از واژه فارسی امرود است؛ در زبان فارسی میانه ارموت و انبروت بوده است. در زبان سندی به نام زیتون خوانده می شود و نیز در مناطق جنوب ایران، به این میوه زیتون محلی نیز می گویند.
گیاه گواوا از خانوادهٔ میرتاسه و جنس پسیدیوم ( Psidium ) است. جنس پسیدیوم دارای ۱۵۰ گونه است، ولی اغلب خودرو هستند و دارای میوهٔ قابل بهره گیری نیستند، تنها شمار کمی از آن ها اصلاح شده و دارای فراورده مرغوب هستند. پاره ای از گونه ها به شکل پایه برای پیوند کردن گونه های مرغوب و دو رگ گیری به کار گرفته می شوند. میوه از دید گیاه شناسی یک هسته چند دانه است که اندازهٔ قطر آن از ۲. ۵ تا ۱۰ سانتیمتر متغیر و به شکل های گرد، بیضوی، مستطیلی، یا گلابی مانند است. رنگ پوست میوه زمانی که رسیده باشد، زرد ولی رنگ گوشت میوه می شود صورتی، کرم، سفید یا زرد بوده و بافت میوه هموار یا موجدار باشد. میوه گوشتی و ضخامت آن متفاوت است. دانه ها در درون گوشت پراکنده اند. در گونه های مختلف میوه هایی با اسید کم، میوه های شیرین و خوشمزه، میوه های بی مزه و بدون مزه، میوه های با میزان قند و اسیدیتهٔ کم یا اسیدیتهٔ بسیار هست.
این گیاه بومی مناطق گرمسیری آمریکا است. زادگاه اصلی این گیاه برزیل بوده ولی در زمان نامعلومی وارد کلمبیا شده است. اسپانیایی ها گواوا را به فیلیپین و پرتغال برده اند که از پرتغال هم به هندوستان وارد شده و به سرعت گسترش یافته است، زیرا دانه فراوان و رویش بسیار خوبی دارد. گواوا در بلندی ۱۵۰۰متری از سطح دریا در سیلان کشت شده است. کشورهای بزرگ از دید سطح زیر کشت گواوا بر این پایه اند: کشورهای جنوبی آسیا، هاوایی، ایسلند، کوبا و هندوستان.
wiki: گواوا