گوروئی

درمسیر تشنه شدند ودنبال آب ویکی از راهنمایان به نام داراب گودال هایی از آب که بلد بود به آنها نشان داد وبه گفتند داراب گورابی به زبان محلی داراب گوروی واین بود که سرمنشا نام گورویی شد

عیسوند
مَم شوسنی
پینه
سیربیری
عیسوند ( حاجتی. بهمنی. کاظمی. الماسی )
مُم شوسنی ( مولایی. باندری. . . نیمی از جمیعت مولایی و باندری در اصل از تیره خدری زراسوند هستند ( احمد خدری ) . . که بمرور زمان مَم شوسنی محسوب میشوند.
پینه ( محمدی )
سیربیری ( بداغی )
طایفه ای بنام گوروئی هم در ایل چهارلنگ میوندممزایی در دزفول تا الیگودرز ساکن هستند.
بعضی از مورخان و تاریخ نویسان ریشه این دوطایفه را یکی دانسته و زیر مجموعه ایل چهارلنگ محسوب میکنند
بعضی ها هم ایل دینارونی را به ایل دورکی ربط میدهند و معتقند که ایل دینارونی ( سهید. گوروئی. اورک و شالو ) با ایل دورکی یکی هستند.
بعضی از تاریخ نویسان هم ایل دینارون را مستقل و جزو هفت لنگ محسوب میکنند
نظریه های زیادی وجود دارد
ولی مهم این است همه بختیاری و از یک ریشه ایم.

روستاها در حال جابجایی بودند اما در حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ پیش پنج نفر که سه نفر آن از طایفه شیخ جلیل باوی به نام های کا علی اکبر و کا علی حسین و کا عباسعلی و دو نفر آن از ایلات دیگر به نام ملا کید و کا علتقی اتحادی تشکیل و در این روستا سکنی گزیدند و هر پنج جوان هایی زبردست بودند و با تشکیل این اتحاد افرادی از مکان های مختلفی به گرد این پنج نفر جمع شدند و این روستا شکل گرفت.

و اسم این روستا از "گو" به معنای زمین صاف و "رو" رودخانه است روستاهای دیگری به این اسم در این منطقه مانند گو مورد یا گوگرد که گو به معنای زمین صاف است با تشکر

البته ناگفته نماند نیمی از جمیعت طایفه گورویی از دیگر مناطق بختیاری وارد گورویی شدند و در اصل گورویی نیستند
مانند اسکندری های سوسن که در اصل ( لجم اورک سخندری ) میباشند
یا *باندری ها و مولایی های پرچستان و آسماری *در اصل خدری ( احمد خدری ) میباشند
یا بداغی ها در اصل از طایفه شیخ احمدروزبه ( سیدسرپیری یا به زبان لری سیربیری ) میباشند. .
در ایل بختیاری بیشتر طوایف بر اثر درگیری طایفه ای یا یافتن چراگاه به دیگر طوایف روی آوردند. . . .

اولاد کتکی از تیره تکی ایل منجزی جدا شدند
اولاد گشول و چنگایی منجزایی از تش گشتیل و چنگایی طایفه عالی جمالی بختیاروند بودند
توشمال طهماسب خان چنگایی ممزایی
تیره محمد حسنی ما را نیز لر ممسنی می خوانند که اشتباه است
تیره محمد حسنی از ایل منجزی لر بختیاروند است
هم اکنون نیز تیره اورش خود را نواده ی محمد حسین گلاله سهر پسر نامدارخان منجزی بختیاروند می دانند
جنگ نه هزار بین ایل دورکی و ایل بختیاروند رخ داد که در این جنگ جنگجویان بختیاروند نه هزار نفر بودند و سواران دورکی سه هزار نفر
نامدار خان منجزی ایلخان قبل از شروع جنگ پیش جعفر قلی خان بختیاروند ایلخان رفت و از او خواست که از برادر کشی دست بردار د و به دژه ملکان ( خلیل خان بختیاروند ) برگردند
ولی جعفر قلی خان بختیاروند ایلخان قبول نکرد
بنابراین نامدارخان منجزی ایلخان 7000 هزار نفر جنگجوی منجزی بختیاروند را از لشکر خارج کرد و اعلام بی طرفی کرد
در نتیجه با کشته شدن یکی از دایی های جعفر قلی بختیاروند ایلخان لشکر بدون درگیری دیگری دست از محاصره قلعه دورکی برداشت و برگشتند
جعفر قلی خان بختیاروند ایلخان بعد از چند سال کینه ی این کار نامدار خان منجزی را در دل داشت و موقعی که تمام ایلات در حال کوچ فصلی بودند به مال نامدار خان منجزی ایلخان حمله کرد
هالو زال دایی نامدار خان منجزی با دیدن سواران جعفر قلی خان بختیاروند به نامدار خان منجزی گفت آماده ی جنگ باش که جعفر قلی برای جنگ آمده
ولی نامدار خان منجزی گفت او مهمان است و برادر من و هر دو از ایل بختیاروند هستیم
جعفر قلی خان بختیاروند با حمله به مال، نامدار خان منجزی و چند مهمان بابادی او را کشت
و سپس خواست که محمد حسین خان پسر نامدارخان منجزی را بکشد
که بی بی ماه پسند چهارلنگ همسر نامدار خان مانع این کار شد
اشعار مسعود بختیاری خواننده معروف بختیاری از تیره زیلایی طایفه خلیلی منجزی در وصف نامدار خان منجزی و پسرش محمد حسین خان
به کفت زوردگون دو شیر کنه جنگ
نمدار خون منجزی سهراب چهارلنگ
نمدار خون منجزی ای خان هفت لنگ
به ارش جنگ ایکنه چی شیر من تنگ
ارش ( اروش ) در شعر مسعود بختیاری استفاده شده ( آ محمد حسین گلاله سهر اورش )
لامردون فرش کنین ز گل خاشخاش
مگویین نمدار لره، بگویین قزلباش
ممحسین گلاله سهر بوونه نیده
دیدمس به پشت پیر تیپم ای سرس بریده
مسعود بختیاری می گوید محمد حسین گلاله سهر هنوز پدر را ندیده
ولی من آن را دیدم پشت امامزاده سرش بریده بود
ماه پسند مینانه کند وندس ور مل شون
ممحسین مکشین تیپم ای زینس به درغون
محمد حسین خان بختیاروند تازه داماد بود
( محمد حسین خان و محمد حسن خان پسران نامدار خان منجزی )
بعد از کشته شدن نامدار خان منجزی بختیاروند ایلخان بسیاری از تیره های ایل منجزی به سایر طوایف لر بختیاری کوچ کردند
و این امر باعث ضعیف شدن جعفر قلی خان بختیاروند شد و ایلخانی از او گرفته شد
نامدار خان منجزی پسر علی اکبر خان پسر مرتضی خان پسر هادی خان پسر صادق خان پسر احمد خان بختیاروند ایلخان و نواده خلیل خان بختیاروند ایلخان پسر جهانگیر خان بختیاروند ایلخان
مادر جهانگیر خان بختیاروند دختر شیخ اسماعیل گیلانی نواده شیخ زاهد گیلانی لاهیجانی بود

دویت
قلی
کافلی
اورش
محمد جلال الدین
( ایل دینارونی هفتلنگ و میوند چهارلنگ از نژاد محمود صالح نیستند )
در اوایل قاجار دو تیره به طایفه محمود صالح ملحق شد
تیره آرپنایی
تیره ممزایی
تیره ممزایی شامل::
تش جیله ( اولاد هلیل. . . )
تش مومد حسن
تش بدرقه
تش های ملحق شده به ممزایی
تش هارونی
تش کتکی
تش اورک
تش گاشویی
ملحق شده::اضافه شده - تبعید شده به طایفه دیگر
******************
همچنین تیره گورویی هفت لنگ در ایل میوند چهارلنگ در زمان نادرشاه از شهپیر ایذه کوچ داده شد و در دزفول ساکن شد
این تیره از طایفه گورویی ایل دینارونی جدا شده بود

مهاجرین کردتبار جامعه قومی بختیاری که از جبل السماق شام ( سوریه ) به استناد نوشته ها و منابع تاریخی در سده ۵۵۰ هجری به خاندان اتابکان لر بزرگ که از کردان برزیکانی و قوم لبیکی از تیره جنگرویی بودند و با آنان هم نژاد و همتبار بودند پیوستند قبایلی بودند که تواریخ گزیده ، شرفنامه کرد بدلیسی ، منتخب التواریخ و تاریخ بختیاری سردار اسعد بختیاری از آنان به شرح زیر نام می برد : آسترکی ، مماکویه ، بختیاری طایفه بختیاروند یا بهداروند هست ، جوانکی یا جانکی منظورش طوایف جانکی فعلی نیست ، زاهدیان ، بنیدانیان ، علایی ، گتوند ، ممبینی ، بتوند ، بوازکی ( بورکی ) ، شوند ، راکی ، خاکی ( جاکی ) منظورش طوایف فعلی جاکی نیست ، هارونی ، آشکی ، کمایی ، ( لیراوی ) ممویی ، کمانکشی ، مماسنی ، ارملکی ، پوایی ( نویی ) ، مدیحه ، اکورد ، کولار ، و مردم سادات عقیلی از نسل علی بن ابیطالب و هاشمی از نسل هاشم بن عبدالمناف .