گورکن


مترادف گورکن: حفار، قبرکن، لاحد، لحدساز

معنی انگلیسی:
gravedigger, badger

لغت نامه دهخدا

گورکن. [ ک َ ] ( نف مرکب ) شخصی که معاش او منحصر در کندن گورها باشد. ( آنندراج ). حفار. ( مهذب الاسماء ). حفار و آنکه گور می کند. ( ناظم الاطباء ). قبرکننده. دفن کننده مردگان. ( ولف ). لاحِد :
به خاقان چین گفت کای کامجوی
همی گورکن خواهد آن نامجوی.
فردوسی.
بر که خنددبس خضر چون با شما بیند همی
گورکن در بحر و کشتی در بیابان داشتن.
سنائی ( دیوان چ مدرس رضوی ص 365 ).
لبی ز نان جنازه به گورکن ندهد
وگربباید با مرده خفت پایاپای.
سوزنی.
گویند عیسی دگریم از طریق نطق
برکن بروتشان که به جز گورکن نیند.
خاقانی.
تا چهل روز خاک می کندند
در جهان گورکن چنین چندند.
نظامی ( هفت پیکر ص 352 ).
- امثال :
گورکن در بحر و کشتی در بیابان داشتن .
سنایی ( از امثال و حکم ج 3 ص 1329 ).
|| ( اِ مرکب ) نام جانوری است چارپایه ، به هند بَجّو گویند. ( غیاث ) ( آنندراج ). کفتار. ( ناظم الاطباء ). ام عامر. ضبع.

گورکن. [ ک َ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین واقع در 27 هزارگزی شمال ضیأآباد و 11 هزارگزی راه شوسه. در کوهستان واقع و سردسیر است. سکنه آن 160 تن و آب آن از چشمه است. غلات دیمی و مختصر بنشن و لبنیات دارد. و شغل اهالی زراعت وگله داری و قالی و گلیم و جاجیم و جوراب بافی است. ساکنان از طایفه چگینی هستند و تغییر مکان نمی کنند. راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) شخصی که قبر برای میت کند و ازین راه روزی خورد قبر کن : تا چهل روز خاک می کندند در جهان گورکن چنین چندند . ( هفت پیکر ) ۲ - ( اسم ) پستانداری است وحشی از راست. گوشتخواران و از تیر. سموریان که به جث. یک سگ معمولی است . رنگ پشت و پهلو های بدن حیوان سفید و زیر شکمش سیاه است . طرفین صورت نیز دارای نواری سیاهرنگ طولی میباشد . این جانور دالانهای نسبه عمیق و پیچ و خم دار در زمین حفر میکند . گورکن همه چیز خوار است و غالبا از قورباغه ها و پستانداران کوچکتر از خود و مرغ و جوج. پرندگان و ریشه و میو. درختان و عسل تغذیه مینماید .
دهی است جزئ دهستان قاقازان بخش ضیائ آباد شهرستان قزوین واقع در ۲۷ هزار گزی شمال ضیائ آباد و ۱۱ هزاری گزی راه شوسه .

فرهنگ معین

( ~ . ) (اِمر. ) پستاندار شبگرد نقب زن از تیرة راسوسانان .
(کَ ) (ص فا. ) قبرکن .

فرهنگ عمید

۱. کسی که پیشه اش کندن گور و به خاک سپردن مردگان است.
۲. (اسم ) (زیست شناسی ) پستانداری با بدن پهن و سنگین، پنجه های قوی و تیز، پوزۀ باریک، و موهای خاکستری که در زیر زمین دالان هایی برای پنهان شدن حفر می کند و شب ها برای شکار بیرون می آید، رودک.

دانشنامه عمومی

گورکَن ها جانورانی مهره دار و همه چیزخوار از خانوادهٔ راسویان ( Mustelidae ) هستند. گورکَن ۱۱ گونهٔ مختلف دارد. ساختار آروارهٔ گورکن چنان است که به آن امکان قفل کردن می دهد، اما حرکت افقی آرواره اش نسبت به پستانداران دیگر محدود است. نوع اروپایی آن بزرگ تر است. گورکن ها بدن کوتاه و چاق و پاهای کوتاه دارند که برای کندن مناسبند. سر آن ها مثل راسو کشیده و گوش هایشان کوچک است. صورتشان سیاه است که چند لکه سفید دارد. بدنشان خاکستری رنگ است. خطوطی با رنگ روشنتر از سر تا دم را می پوشانند. پاهایشان تیره رنگ و شکمشان خاکستری روشن است. طول گورکن بالغ می تواند به ۹۰ سانتیمتر و وزنش به ۱۰ کیلوگرم برسد. گورکن ها روز را در لانه های زیرزمینی می گذرانند و شب ها جهت شکار و تغذیه بیرون می روند. بعضی از این لانه ها بسیار بزرگ و پیچیده هستند. گورکن ها انفرادی یا گروهی ( از ۲ تا ۱۵ ) زندگی می کنند. آنها از خود و بچه هایشان با سرسختی دفاع می کنند؛ حتی در مقابله با حیوانات بزرگتری مثل گرگ یا خرس. سرعت دویدنشان می تواند به ۳۰ کیلومتر در ساعت برسد. این جانور پنجه های نیرومندش را برای نفوذ به لانهٔ موریانه یا کندن زمین برای جستجوی غذا به کار می برد.
گورکن ها موجوداتی خجالتی و شبگردند. همهٔ انواع گورکن ها مهارت زیادی در حفر کردن زمین دارند و با استفاده از چنگال های دراز پاهای جلوی خود، زمین را می کنند تا غذا به دست آورند یا نقب بزنند. گورکن ها به طور کلی موجوداتی بی آزارند و با وجود دندان های قوی بیشتر از طعمه های کوچک و گیاهان تغذیه می کنند. بینایی آن ها ضعیف است، ولی حس بویایی و شنوایی بسیار قدرتمندی دارند. [ ۱]
عکس گورکنعکس گورکن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

جدول کلمات

حفار

مترادف ها

badger (اسم)
گورکن، دوره گرد، خرسک، دستفروش، خرده فروش، شغاره

sexton (اسم)
گورکن، خادم

pitman (اسم)
گورکن، قبرکن، مقنی، کارگر درون معدن

فارسی به عربی

غریر , قندلفة

پیشنهاد کاربران

بپرس