گیخاتوخان

دانشنامه آزاد فارسی

گیخاتوخان (حک: ۶۹۰ـ۶۹۴ق)
از حکمرانان مغولی در ایران و پنجمین ایلخان از ایلخانیان. کوچک ترین فرزند اباقاخان بود و بعد از مرگ برادرش، ارغون خان ، به تخت نشست. در ابتدای حکومت، شورش ترکمانان و یونانیان بلاد روم را سرکوب کرد. در زمان او، بار دیگر شغل های دیوانی به دست ایرانیان افتاد و صدر جهان زنجانی به وزارت رسید. هوس رانی ها و ولخرجی های بیش از حد گیخاتوخان خزانۀ مملکت را به کلی تهی کرد. صدر جهان، برای رفع بحران مالی، در ۶۹۳ق اقدام به انتشار پول کاغذی به نام چاو کرد که مردم از آن استقبال نکردند و گیخاتو فرمان لغو آن را صادر کرد. گیخاتو در اواخر سلطنت ، با سرکشی و شورش بایدوخان، نوۀ هولاکوخان، روبه رو شد و در جنگی که در ۶۹۴ق میان آنان در همدان روی داد، گیخاتوخان شکست خورد و به قتل رسید. گیخاتوخان مردی هوس باز و زشت کردار و مورد نفرت ارکان دولت خود بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس