یونان باستان دین

دانشنامه آزاد فارسی

یونان باستان، دین (Greek religion)
نیم تنه زئوس، موزه بریتانیا
نیم تنه زئوس، موزه بریتانیا
دین یونانیان باستان از قرن ۸ تا ۳پ م، با پانتئون، معبد مشخصی برای خدایان، ازجمله زئوس، فرمانروای آنان؛ همسرش هِرا؛ آتنا، هِرمِس، سروش و خدای تجارت و باروری؛ و بسیاری دیگر که در کوه المپمی زیستند و روابط نزدیک با یکدیگر داشتند. در قرن ۸پ م، دین مجموعه ای از خدایان بومی یا قبیله ای بود، اما از آن پس صورت مشخصی یافت. دین در یونان بر پایۀ شبکه ای از دین های رازورزو اماکن مقدس بدون روحانیت رسمی و دایمی استوار بود. آیین های رازآمیز که غالباً زنان آن ها را اجرا می کردند، ظاهراً حاکی از سنتی بسیار قدیمی در دین یونانیان بوده است. غیب گوها، نظیر غیب گوی معبد دلفیو اماکن شفابخشی که با آیسکولاپیوس، خدای طب، مرتبط بودند، شخصیت های اصلی دینی و پرستشگاه های یونانیان را تشکیل می دادند. از خدایان جوامع شهری نیز در هر یک از شهرها، از طریق اجرای نمایش نامه ها و مراسم تجلیل می شد. دین یونانیان در خلال ۳ قرن آخر پ م، تحت تأثیر افلاطون، از پانتئون خدایان فاصله گرفت و به تصوری انتزاعی تر نزدیک شد. در این تصور برخلاف نگاه هومر که انسان ها را بازیچۀ خدایان المپ می پنداشت، خدایان در قالب ذهن و معنای غایی مطرح شدند. خدایان یونان باستان غالباً در فرهنگ روم همتا داشتند یا به آن فرهنگ راه یافتند. زئوس (ژوپیتر) خدای اعظم خدایان آسمانی بود که موفق شد نسل قدیم خدایان را براندازد، و سلاحش آذرخش بود؛ هفایستوس(همتای وولکاندر اساطیر روم)، خدای آتش و صنایع فلزی؛ آرِس(مارسرومیان)، خدای جنگ؛ آفرودیتو همتایش ونوس، الهگان عشق و آپولون، خدای آواز و موسیقی، در هر دو جایگاه خدایان بودند.

پیشنهاد کاربران

بپرس