یک بخته

لغت نامه دهخدا

یک بخته. [ ی َ / ی ِ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ص نسبی ) زن که یک شوی کرده باشد. زن که یک شوی بیشتر نکرده یعنی شوی او نمرده و یا از شوی طلاق نگرفته و به شوی دیگر نرفته باشد. ( یادداشت مؤلف ). || مرد که بیش از یک زن نگرفته است. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

(صفت ) زن یک شوهره زنی که فقط یک شوهر کردهباشد. زنهایی که موقع عقد در آن اطاق (اطاقی که در آن آداب عقد را بجا می آورند ) هستند همه باید یک بخته و سفیدبخت باشند.

فرهنگ معین

( ~. بَ تِ )(ص . ) زنی که در زندگی بیش از یک شوهر نکرده باشد.

فرهنگ عمید

زنی که فقط یک بار شوهر کرده.

پیشنهاد کاربران

بپرس