یکتادل

لغت نامه دهخدا

یکتادل. [ ی َ / ی ِ دِ ] ( ص مرکب ) ساده لوح. صافی درون. ( یادداشت مؤلف ) :
تو یکتادلی و ندیده جهان
چنان دان که درد تو دارد نهان.
فردوسی.
|| صادق. صمیمی. مخلص. یک دل :
چنان چون تو یکتادلی مهر او را
دلش بر تو هرگز مبادادوتایی.
فرخی.
کهن دار دستورو فرزانه رای
به هر کار یکتادل و رهنمای.
اسدی ( گرشاسب نامه ص 195 ).

فرهنگ فارسی

ساده لوح صافی درون

فرهنگ عمید

= یکدل

پیشنهاد کاربران

بپرس