بعضی A ها، B هستند و همه B ها، C هستند. هیچ C اي، D نیست.

بعضی A ها، B هستند و همه B ها، C هستند. هیچ C اي، D نیست.

تحلیل:
۱. بعضی Aها، B هستند:
الزاما دلالت بر زیرمجموعه بودن B برای A ندارد، ممکن است B با A رابطه عموم و خصوص من‌وجه باشد. (البته میتوان گفت که بعضی Aها B هستند فقط از بعضی از Aها خبر داده و از برخی دیگر نه و محتمل است که این بعضی دیگر، B باشند و یا اینکه نباشند و اگر بعضی دیگر B باشند رابطه A با B تساوی خواهد بود ولی از محتوای سوال فکر نکنم چنین مقصودی که اینجا در پرانتز گفتم داشته باشد.)

۲.  همه B ها، C هستند. هیچ C اي، D نیست:
نتیجه‌ای که حاصل میشود چنانکه ذکر کرده‌اید تساوی کامل B با C است.
و در نتیجه رابطه B با D تباین خواهد بود.

اما رابطه D با A:
هم می‌تواند (۱) عموم و خصوص مطلق باشد هم (۲) عموم و خصوص من‌وجه و هم (۳) تباین؛ اما تساوی به‌هیچ عنوان نخواهد بود چون مباین خود که B و C است را دربرخواهد گرفت و این تناقض است.
و اما دلیل برای(۱) : این است که D می‌تواند مباین با B باشد ولی درعین حال کاملا زیرمجموعه A باشد، 
دلیل برای (۲): نیز می‌تواند بعضی A ها D باشند و بعضی D ها A در عین‌حال هیچ B ای D نباشد.
دلیل برای (۳) هم روشن است.

اما سوال درواقع این بوده است: "... کدام گزینه در هر حالتی که فرض شود همواره صحیح است"
که قید "... در هر حالتی که فرض شود همواره ..." را در تقدیر گرفته و این قید از محتوای گزینه‌ها فهمیده می‌شود چراکه در تست باید دنبال صحیح‌ترین یا غلط‌ترین بود و در بین گزینه‌ها تنها گزینه ۳ است که در هرحالتی همواره صحیح است؛

ولی گزینه ۱ اگر رابطه D و A عموم و خصوص من‌وجه یا مطلق باشد درست خواهد بود و در غیراینصورت که تباین است درست نخواهد بود.

و اگر رابطه D و A تباین باشد گزینه ۴ درست بود.

و اما گزینه ۲ که درهیچ فرضی درست نیست چون خلاف فرضِ "بعضی A ها B هستند" است.

با توجه به گزاره‌های داده شده، گزینه 3) هیچ B ای، D نیست صحیح است.

1. گزاره "بعضی A ها، B هستند": این گزاره نشان می‌دهد که مجموعه A شامل زیرمجموعه‌ای از B است.
2. گزاره "همه B ها، C هستند": این گزاره نشان می‌دهد که مجموعه B دقیقاً برابر با مجموعه C است.
3. گزاره "هیچ C ای، D نیست": این گزاره نشان می‌دهد که مجموعه C هیچ اشتراکی با مجموعه D ندارد.

• هیچ B ای نمی‌تواند D باشد. زیرا اگر B ای D باشد، آنگاه C ای هم D خواهد بود، که با گزاره سوم تناقض دارد.
• گزینه 1) نادرست است. زیرا هیچ B ای D نیست، پس هیچ A ای که B باشد نمی‌تواند D باشد.
• گزینه 2) نادرست است. زیرا ممکن است A هایی وجود داشته باشند که B نباشند.
• گزینه 4) نادرست است. زیرا اگر هیچ B ای D نباشد، به طور خودکار هیچ D ای هم B نخواهد بود.

بنابراین:

• تنها گزاره صحیح، گزاره 3) است.
• این گزاره نشان می‌دهد که هیچ B ای نمی‌تواند D باشد.

نکته: توجه داشته باشید که این استدلال بر مبنای منطق صوری انجام شده است و ممکن است در مورد خاص استثنائاتی وجود داشته باشد.