cpcr
کلمات اختصاری
موضوع: پزشکی
اقداماتی است که به منظور برقراری گردش خون و تهویه ریوی در هنگام ایست قلبی ریوی انجام می شود و از آن جا که هدف از انجام این اقدامات حفظ جریان خون مغز می باشد. امروز بجای واژه CPR از CPCR استفاده می کنند.
علائم ایست قلبی ریوی :
1- از بین رفتن هوشیاری 12- 6 ثانیه پس از ایست قلبی و بطور ناگهانی ایجاد می گردد.
2- بی نبضی : مهمترین علامت است که در بزرگسالان بصورت عدم وجود نبض کاروتیدو در اطفال کمتر از یکسال نبض براکیال لمس نمی شود.
3- عدم وجود صداهای قلبی در سمع قلب
4- قطع تنفس : 30- 15 ثانیه بعد از ایست قلبی اتفاق می افتد.
5- گشاد شدن مردمک چشم : 45 ثانیه بعد از وقفه قلبی بعلت نرسیدن خون کافی به مغز و تحریک سیستم سمپاتیک اتفاق می افتد. مرگ بالینی و مرگ بیولوژیک ( دائمی)
مرگ بالینی :
به فاصله زمانی بین شروع ایست قلبی ریوی تا ایجاد ضایعات غیرقابل برگشت در سلول های مغزی گفته میشود.
دو علامت اصلی آن بی نبضی و عدم تنفس می باشد.
مرگ بیولوژیک:
شامل نشت خون و جمود نعشی می باشد. نشت خون بعلت ته نشین شدن خون می باشد که بسته به پوزیشن بیمار،قسمت های پایین بدن دچار خونمردگی می شود. جمود نعشی حالتی است که فرد دچار سفتی در فک، گردن و اندام ها می شود. در این حالت انجام CPR بی فایده بوده و نباید انجام گیرد.
زمان طلایی احیای قلبی ریوی :
فاصله زمانی بین شروع مرگ بالینی و ایجاد ضایعات غیر قابل برگشت در سلول های مغز را زمان طلایی احیای قلبی ریوی می گویند که در حدود 6-4 دقیقه می باشد که درصورت انجام اقدام فوری و صحیح CPR بیمار قابل برگشت بوده و ضایعات دائمی در مغز ایجاد نمی شود. هرچه CPR سریعتر شروع شود شانس موفقیت بیشتر است اگر در ثانیه های اول شروع شود شانس موفقیت تا 90% هم می رسد و با گذشت هر یک دقیقه 10- 7 % شانس بقای مددجو کاهش می یابد بطوری که بعد از 10 دقیقه به حدود صفر می رسد. مراحل انجام CPR بسته به میزان آموزش احیاء کننده و امکانات طبی موجود به دو سطح پایه و پیشرفته تقسیم می شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید