اثیم

طعَامُ الأَثِیمِ ( 44دخان )
غذای گنهکاران است .
اثیم از ماده اثم به معنی کسی است که بر گناه مداومت می کند و در این آیه منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است .
( تفسیر نمونه ج : 21 ص : 205 )

اثم: اثم در اصل به معنای اعمالی است که انسان را از رسیدن به ثواب دور می سازد. اثم به عمل زشتی گویند که باعث می شود نعمتی که قرار است به انسان برسد دیرتر برسد. اثیم به کسی گویند که کار همیشگی اش گناه است و اسیر عادات بدش شده است

اثیم از ماده اثم به معنی کسی است که بر گناه مداومت می کند .
اثیم از ماده اثم به معنی مجرم و گنهکار است ، صیغه مبالغه و معنی مبالغه را می دهد . ( تفسیر نمونه ج : 21 ص : 237 )

<ﺃﺛﻴﻢ> ﺍﺯ <ﺍِﺛﻢ> ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ ( برگرفته از تفسیر نور استاد قرائتی ) .
ﻭَﻳْﻞٌ ﻟِّﻜُﻞِ ّ ﺃَﻓَّﺎﻙٍ ﺃَﺛِﻴﻢٍ ( آیه 7 جاثیه ) ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺎﻓﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﺸﻪ.

گناهکار