اجازه

رک . اذن ( فقه ) در اصطلاحات علم درایه ( که از مقدمات علم فقه است ) عبارت است از اذن استاد حدیث بدیگری درنقل رو ایات تحت شرائط خاص. و لازم نیست که مجیز برتر ازمجاز باشد . اجازه ممکن است شفاهی یاکتبی باشد و حتی به غیر ممیز هم اجازه داده میشود . ممکن است مورداجا زه نقل روایات کتاب معین بوده یا بعکس نقل همه مسموعات مجیزباشد و نیز ممکن است مجازشخص معین ویا اشخاص غیرمعین ( ما نند جمیع مسلمین ) باشند . بعضی عقیده دارند اجازه بمعدوم هم درست است ولی اجازه بصغیر حتی در زمـان ولادت درست است و اشکالی و اختلافی در این مورد نیست . این وضع نوعی از اعتبار دادن به قرطاس بود که متاسفا نه امروز هم بوضعی شدیدترمعمول است و مدرک علم ودا نش قرطاس است که تا حد فراوانی از عمق علم کاسته و به مرض آن افزوده است .

وقتی میری در خونه یکی میخوای بری تو خونه میگی * یلا * یعنی اجازه هست اما مذهبی ها تغییر ش دادن به یا الله
- - - - - - - - -
منبع = زبان کردی جاف

اجازه موافقت بعداز عمل ، ولی معنای دوم که همان معنای مجازی است اجازه قبل از عمل رو بهش میگن اذن یعنی این شخص اگر قبل از فروش اتومبیل بیاد از مالک اجازه بگیرد یعنی اذن قبل از عمل و اینجا اگر ما به جای کلمه اجازه ، کلمه اذن را به کار ببریم در حالت مجاز از این لفظ استفاده کرده ایم.