اقااحمد بهبهانی

[ویکی فقه] آقااحمد بهبهانی. بهبهانی، آقااحمد، عالم شیعی سده سیزدهم، و یکی از چهره های برجسته خاندان وحید بهبهانی (آل آقا) است. وی افزون بر مقام علمی و تألیفاتش، به دلیل سیر و سیاحتش در ایران، عراق و هند و بر جای نهادن خاطرات باارزشش، منزلت ویژه ای دارد.
آقااحمد، به نوشته خودش در مرآت الاحوال که شرح حال وی به قلم خود اوست، در ۱۱۹۱ در کرمانشاهان به دنیا آمد.
تحصیلات ایشان
از شش سالگی تحصیل عربی و فارسی و نیز متون فقهی را نزد پدرش آقامحمدعلی بهبهانی (متوفی ۱۲۱۶) و برادرش آقامحمد جعفر (متوفی ۱۲۵۹) آغاز کرد. در هفده سالگی مادرش را از دست داد و در بیست سالگی برای ادامه تحصیل عازم عتبات عالیات شد و در مسیر خود، با عالمان شهر کاظمین دیدار کرد و پس از سکونت در نجف و ازدواج، تحصیل خود را به سرعت ادامه داد.
اساتید آقااحمد
برخی از استادان وی عبارت بودند از: ملامحمد اسماعیل عَقْدائی یزدی (متوفی ۱۲۴۰)، آقاسید مهدی طباطبائی مشهور به بحرالعلوم (متوفی ۱۲۱۲)، و شیخ جعفر نجفی (متوفی ۱۲۲۸)، در فقه.
کسب اجازه علمی از بزرگان
...