ایه سلم

[ویکی فقه] آیه سلم. آیه سلم یا «آیه صلح» به آیه ۶۱ سوره انفال اطلاق می شود.
← مشروعیت صلح با کفار
۱. ↑ انفال/سوره۸، آیه۶۱.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۶.
...

[ویکی شیعه] آیه سلم. آیه سِلْم (بقره: ۲۰۸) بر داخل شدن در دین اسلام یا تحت فرمان خدا در آمدن و اطاعت از امر او تاکید می کند. از این آیه به همراه چند آیه بعد به عنوان راهکاری برای حفظ وحدت دینی در جامعه انسانی یاد شده و تسلیم در برابر فرمان خدا را حقله اتصال میان قلوب بشر خوانده اند. این آیه درباه گروهی از یهودیان نازل شد که ضمن ایمان آوردن به پیامبر اسلام(ص) خواهان عمل بر طبق دستورات تورات از جمله تعطیلی کسب و کار در روز شنبه و حرمت گوشت و شیر شتر بودند. این آیه به آنان دستور عمل به تمامی احکام و معارف اسلام بدون استثنا داد.
آیه ۲۰۸ سوره بقره را آیه سِلْم نام نهاده اند که همراه شش آیه بعدی به عنوان راهکاری برای حفظ وحدت دینی در جامعه انسانی معرفی شده اند. این آیه درباره گروهی از یهود به رهبری عبدالله بن سلام نازل شد که ضمن ایمان داشتن به پیامبر اسلام(ص)، بر رعایت احکام و دستورات شریعت حضرت موسی(ع) نیز تاکید داشتند. آنها روز شنبه را محترم دانسته، گوشت و شیر شتر را استفاده نمی کردند و برخی از چیزهایی که در تورات بود را مبنای عمل خود قرار داده بودند که این رفتار آنان مورد اعتراض مسلمانان قرار گرفت. یهودیان از پیامبر(ص) درخواست کردند که تعطیلی کسب و کار شنبه و حرمت گوشت شتر همچنان برای آنان باقی بماند؛ ولی این آیه نازل شد و از آنان خواست به همه احکام اسلام بدون استثنا پایبند باشند.
سلم در این آیه به معنای اسلام، صلح و اطاعت خداوند معنا شده است و «دخول در سلم» را به داخل شدن در دین اسلام یا تحت فرمان خدا در آمدن و اطاعت از امر او معنا کرده اند با این توضیح که کاملا تسلیم اسلام باشید و به همه احکام آن بدون تبعیض عمل کنید. در تفسیر نمونه «سلم» به معنای صلح و آرامش دانسته شده؛ بنابراین از مفهوم آیه چنین استفاده می شود که صلح و آرامش تنها در پرتو ایمان امکان پذیر است و اکتفا بر قوانین مادی هرگز به برچیده شدن جنگ و ناامنی از دنیا منجر نخواهد شد و علاقه به آن سرچشمه کشمکش ها خواهد بود. در تفسیر المیزان مراد از سلم در آیه را به تسلیم شدن در برابر خدا بعد از ایمان آوردن به او دانسته شده و اینکه به صلاح دید خود و با تفسیر به رأی به غیر آن راهی که خدا و رسولش امر کرده اند وارد نشوند؛ چراکه هلاکت هر قومی به دلیل رها کردن راه خدا و پیمودن راه نفس است. در این تفسیر پیروی راه شیطان را به پیروی از دعوت های او که ذیل عنوان دین و به نام دین به انسان ها ارائه می دهد، تعبیر کرده است، دعوتی که انسان های جاهل بدون دلیل آن را می پذیرند و علامت شیطانی بودن آن این است که در میان تعالیم خدا و رسولش نامی از آنها برده نشده است. بر اساس برخی از روایات دخول تحت اطاعت امر خدا در این آیه را به داخل شدن تحت ولایت امام علی(ع) و ائمه(ع) تعبیر کرده اند. در تفسیر منسوب به امام حسن عسکری قبول ولایت علی(ع) را مانند قبول نبوت پیامبر اسلام(ص) دانسته و کسی را که اعتراف به نبوت پیامبر(ص) داشته باشد ولی اعتراف به ولایت علی(ع) به عنوان وصی او را نداشته باشد، مسلمان نمی داند. از آیه سلم چنین استفاده شده است که اسلام تمام احکام و معارفی را که مردم به آن نیاز دارند و باعث صلاح آنان می شود را در اختیار آنها قرار داده و نیازی به غیر این احکام و معارف ندارند. ایمان به خدا و تسلیم در برابر فرمان او را نقطه وحدت جامعه انسانی و رمز ارتباط اقوام و ملت ها دانسته اند که به عنوان حقله اتصال میان قلوب بشر عمل می کند.

[ویکی اهل البیت] آیه سلم. آیه 208 سوره بقره/2 را «آیه سِلْم» نام نهاده اند:
«یَاأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ کَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ»
این آیه در شأن گروهی از یهود نازل شده است که به اسلام گرویدند. آنان از پیامبر خواستند تا حکم حرام بودن کار در روز شنبه و نیز حرمت گوشت شتر، همچنان در حق آنان باقی باشد که آیه نازل شد و فرمان داد: باید به همه احکام اسلامی بدون استثنا متلزم شوید.

[ویکی اهل البیت] آیه سَلْم. آیه 61 سوره انفال/8 را «آیه سَلْم» (صلح) گفته اند:
«وَ إِن جَنَحوا لِلسَّلمِ فَاجنَح لَها...»
در این آیه به پیامبر فرمان داده شده: اگر کافرانی که پیمان خود را با مسلمانان نقض کرده، از در جنگ با مسلمانان برآمدند به صلح تمایل یافتند، تو نیز (در صورتی که مصلحت در آن باشد) با آنان صلح کن.
برخی گفته اند: این آیه به «فَاقتُلوا المُشرِکینَ حَیثُ وَجدتُموهُم» منسوخ است؛ ولی گروهی منسوخ بودن آن را نپذیرفته اند؛ زیرا آیه «فَاقتُلوا المُشرِکینَ...» درباره بت پرستان و مشرکان است و این آیه درباره بنی قریظه و بنی نضیر که از اهل کتابند؛ همچنین به این دلیل که «فَاقتُلوا المُشرِکینَ...» در سال نهم در سوره برائت/9، 5 نازل شد و پیامبر صلی الله علیه و آله پس از آن با نصارای نجران مصالحه کرد.