ابراهیم بن جعمان. [ اِ م ِ ن ِ ج َ ] ( اِخ ) از فقهای شافعی در قرن یازدهم هجری. به بسیاری از علوم زمان خود واقف بوده و شعر عربی نیکو میسروده. کتابی در عروض بنام آیةالحائر من احرف الدوائر منظوم ساخته است.
