ابراهیمی، محمّدالْبَشیر (۱۸۸۹ـ۱۹۶۵م)
از علمای اصلاح طلب الجزایر. از یاران عبدالحمید بن بادیس و یکی از بانیان «جمعیةالعلماء المسلمین» که با هدف تجدید حیات فرهنگ عربی ـ اسلامی در ۱۳۵۰ ق/۱۹۴۱ تأسیس شد. در جریان قیام سطیف، همراه دیگر مبارزین زندانی شد و شکنجه دید. پس از آزادی از زندان به انتشار روزنامه های البصائر و شهاب (به زبان عربی) پرداخت و مؤسسۀ فرهنگی «معهد ابن بادیس» را تأسیس نمود. ابراهیمی در نهضت ایجاد مدرسه و ترغیب مردم (به خصوص کودکان) به فراگیری زبان عربی ـ که فرانسویان سعی در نابودی آن داشتند ـ و حفظ قرآن کریم کوشید و برای این منظور به سفرهای مختلفی رفت. در ۱۳۴۱ ش/۱۹۶۲ عضو فرهنگستان زبان عربی قاهره شد. او همواره سخنگوی فرهنگ و تمدن اسلامی بود. پس از پیروزی انقلاب الجزایر با رهبران کشور، اختلاف نظر پیدا کرد و منزوی شد. از آثار متعدد وی تنها سرمقاله های البصائر به نام «عیون البصائر» در ۱۳۴۲ ش/۱۹۶۳ در قاهره و کتاب شعب الایمان او به چاپ رسیده است. وی ۳۶ هزار بیت شعر دربارۀ تاریخ اسلام، جامعه الجزایر و انتقاد از استعمار سروده است.
از علمای اصلاح طلب الجزایر. از یاران عبدالحمید بن بادیس و یکی از بانیان «جمعیةالعلماء المسلمین» که با هدف تجدید حیات فرهنگ عربی ـ اسلامی در ۱۳۵۰ ق/۱۹۴۱ تأسیس شد. در جریان قیام سطیف، همراه دیگر مبارزین زندانی شد و شکنجه دید. پس از آزادی از زندان به انتشار روزنامه های البصائر و شهاب (به زبان عربی) پرداخت و مؤسسۀ فرهنگی «معهد ابن بادیس» را تأسیس نمود. ابراهیمی در نهضت ایجاد مدرسه و ترغیب مردم (به خصوص کودکان) به فراگیری زبان عربی ـ که فرانسویان سعی در نابودی آن داشتند ـ و حفظ قرآن کریم کوشید و برای این منظور به سفرهای مختلفی رفت. در ۱۳۴۱ ش/۱۹۶۲ عضو فرهنگستان زبان عربی قاهره شد. او همواره سخنگوی فرهنگ و تمدن اسلامی بود. پس از پیروزی انقلاب الجزایر با رهبران کشور، اختلاف نظر پیدا کرد و منزوی شد. از آثار متعدد وی تنها سرمقاله های البصائر به نام «عیون البصائر» در ۱۳۴۲ ش/۱۹۶۳ در قاهره و کتاب شعب الایمان او به چاپ رسیده است. وی ۳۶ هزار بیت شعر دربارۀ تاریخ اسلام، جامعه الجزایر و انتقاد از استعمار سروده است.
wikijoo: ابراهیمی،_محمدالبشیر_(۱۸۸۹ـ۱۹۶۵م)