ابرهای ماژلانی

دانشنامه آزاد فارسی

ابرهای ماژِلانی (Magellanic Clouds)
در اخترشناسی، دو کهکشان۱ از نزدیک ترین کهکشان ها به راه شیری۲. شکل نامنظمی دارند و به صورت دو تکۀ جداشده از مسیر راه کهکشان، در صورت های فلکی۳ جنوبی ماهی زرین۴، توکان۵، و میز۶ دیده می شوند. ابر ماژلانی بزرگ در محدودۀ صورت های فلکی ماهی زرین و میز گسترده شده است، در حالی که ابر ماژلانی کوچک در صورت فلکی توکان قرار دارد. ابر ماژلانی بزرگ ۱۶۹ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و قطر آن تقریباً یک سوم قطر کهکشان ماست؛ ابر ماژلانی کوچک در فاصلۀ ۱۸۰ هزار سال نوری از زمین واقع، و قطر آن تقریباً یک پنجم قطر کهکشان راه شیری است. نام این دو ابر از نام دریانورد پرتغالی، فردیناند ماژلان۷، گرفته شده است که نخستین بار در اوایل قرن ۱۶ آن ها را توصیف کرد. این ابرها نزدیک ترین کهکشان های همسایۀ کهکشان ما هستند. در مقام مقایسه، سحابی بزرگ۸ امرأة المسلسله۹ ۲,۲۰۰,۰۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد. به سبب همین نزدیکی ابرهای ماژلانی برای بررسی جمعیت های ستاره ای۱۰ و اجسامی مثل ستاره های ابرغول۱۱ بسیار مفیدند. اولین بار هنریتا لیویت۱۲ در ۱۹۱۲، رابطۀ بین دوره ـ درخشندگی۱۳ را برای متغیرهای قیفاووسی۱۴ در ابر ماژلانی کوچک به دست آورد.

پیشنهاد کاربران

بپرس