ابسیق

لغت نامه دهخدا

ابسیق. [ اُ ] ( اِخ ) یکی از نواحی آسیای صغیر. اماآن یازده ناحیت که بر مشرق خلیج است ( ظاهراً بحر مرمره ) نام وی این است : برقسیس. ابسیق. انطماط ( ظ: ابطیماط ). سلوقیه. ناطلیق. بقلار. افلاخونیه. فیادق ( ظ: قبادق ). خرشته ( شاید: خرسنه ). ارمیناق. خالدیه ( شالدی ). ( حدودالعالم ). و دیگر رودی است از عمل ابسیق رود از روم بر شهر بنداقلس و بدیدون ( بذندون ) بگذرد و به دریای تنتیه ( نیقیه ) افتد اندر روم. ( حدودالعالم ).

پیشنهاد کاربران

بپرس