[ویکی فقه] اِبْن ِ اِخْشید، ابوبکر احمد بن علی بن مَعْجور (۲۷۰-۳۲۶ق /۸۸۳ - ۹۳۸م )، متکلم ، فقیه و مفسّر و یکی از رؤسای معتزله بود.
برخی وی را ابن اَخشاد ، ابن اخشیاذ و ابن اخشاذ نیز نامیده اند، احتمالاً او را از آن جهت بدین نام ها خوانده اند که وی در محله ای در بغداد به نام سوق العَطَش در کوچه ای معروف به درب الاحشاد منزل داشته است . پدر او یکی از والیان معتضد و مکتفی بود. نام نیای او را «بَنغَجور» نیز ضبط کرده اند. از زادگاه و چگونگی تحصیل ابن اخشید در دوران کودکی آگاهی دقیقی در دست نیست ، فقط این را می دانیم که وی برای مدتی طولانی از دانش ِ ابوعبدالله محمد بن عمر صَیْمَری بهره گفت .
برخی وی را ابن اَخشاد ، ابن اخشیاذ و ابن اخشاذ نیز نامیده اند، احتمالاً او را از آن جهت بدین نام ها خوانده اند که وی در محله ای در بغداد به نام سوق العَطَش در کوچه ای معروف به درب الاحشاد منزل داشته است . پدر او یکی از والیان معتضد و مکتفی بود. نام نیای او را «بَنغَجور» نیز ضبط کرده اند. از زادگاه و چگونگی تحصیل ابن اخشید در دوران کودکی آگاهی دقیقی در دست نیست ، فقط این را می دانیم که وی برای مدتی طولانی از دانش ِ ابوعبدالله محمد بن عمر صَیْمَری بهره گفت .