ابن اشترکونی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَشْتَرْکونی ، ابوطاهر محمد بن یوسف تمیمی سرقسطی (د ۵۳۸ق /۱۱۴۳م )، ادیب ، لغوی ، محدث ، شاعر و مقامه نویس دوره ملوک الطوایفی اندلس می باشد .
نیاکان وی که از دیرباز ساکن اندلس بودند، در قلعه ای به نام اشترکوی یا اشترکون از توابع تُطیله در شمال اندلس اقامت داشتند و نسبت اشترکونی یا اشترکویی او از همین جاست .
وجه شهرت به قرطبی
خود وی در سرقسطه به دنیا آمد و در قرطبه اقامت گزید و به همین سبب به قرطبی نیز معروف شد.
سفر ها و بهره علمی
او به بسیاری از شهرهای اندلس سفر کرد و نزد استادان بسیار به کسب علم و ادب پرداخت . شاخص ترین استاد او ابوعلی صدفی (د ۵۱۶ق ) بود که ابن اشترکونی دیرزمانی در مرسیه از محضرش بهره برد و کتاب هایی چون المؤتلف و المختلف دارقطنی ، المؤتلف و المختلف و مشتبه النسبة عبدالغنی ، ریاضة المتعلمین ابونعیم ، ادب الصحبة سلمی ، امالی ابن ابی الفوارس و غوالی ابن خیرون را نزد وی خواند. در بلنسیه ، شاطبه و قرطبه نیز از محضر مشاهیر علم بهره برد و با کسانی چون ابوبکر غالب بن عطیة و ابوالحسن بن باذش در غرناطه و ابن اخت غانم در مالقه و ابن الاخضر و ابن العربی در اشبیلیه مراسله داشت و گاه به دیدار برخی از آنان می رفت . از تاریخ سفرها و مدت اقامت وی در شهرهای گوناگون اطلاعی در دست نیست ، تنها ابن ابار از خود او روایت کرده که در ۵۰۸ و ۵۰۹ق در مرسیه نزد ابوعلی صدفی بوده است.
منزلت در بارگاه امیران
...