[ویکی فقه] اِبْن ِ بَرْدِس ، عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن محمد بن بردس بن رسلان بعلبکی حنبلی ( جمادی الاخر ۷۲۵- شوال ۷۸۶/ مة ۱۳۲۵- دسامبر ۱۳۸۴)، محدث ، مقری و نظم پرداز می باشد.
در آغاز از قطب الدین ابوالفتح یونینی دانش آموخت ، آنگاه راهی دمشق شد و از مشایخ وقت همچون قاسم بن عساکر ، ابن زراد ، ا بن شحنه و دیگران ، اجازت یافت . سپس در حلب اقامت گزید و در آن جا از ابراهیم بن شهاب محمود و سلیمان بن مطوع حدیث فراگرفت و به تدریس پرداخت .
شاگردان
وی یکی از استادان قاضی شرف الدین ابوالفتح بعلی معروف به ابن السقیف و محمد بن خطیب بود و به دینداری ، صیانت نفس و حسن خلق شهرت داشت و جمعی کثیر از جمله فرزندش ، تاج الدین از محضر او بهره بسیار بردند.
آثار
مهم ترین آثار ابن بردس ، که همه آن ها به صورت نسخه خطی است ، بدین قرار است :۱. اعلام فی وفیات الاعلام که در آن ابن بردس طبقات الحفاظ ذهبی را به نظم درآورده است. ۲. الانتخاب فی اختصار کشف النقاب که خلاصه ای است از کشف النقاب ، تألیف صلاح الدین علائی (د ۷۶۱ق /۱۳۵۹م ). مصنف محدثان را به ۴ گروه ، یعنی کسانی که به ترتیب بیش از هزار حدیث ، میان هزار تا ۱۰۰ حدیث ، میان ۱۰۰ تا ۱۰ حدیث و کمتر از ۱۰ حدیث نقل کرده اند، تقسیم نموده و به هر گروه یابی را اختصاص داده است. ۳. بغیة الاریب فی اختصار التهذیب ، که صورت مختصر تهذیب الکمال مزی است . ابن بردس اسامی همه رجال تهذیب را در آن آورده ، ولی گاه برخی از انساب آنان را حذف کرده است . ۴. الکفایة فی نظم النهایة ، که در آن ، کتاب النهایة فی غریب الحدیث ، اثر ابن اثیر به نظم درآمده است و نسخه ای از آن در برلین نگهداری می شود.۵. نظم القناعة فیمن روی لا´هل الجماعة ، منظومه ای است درباره رجال حدیث که بنا به گفته آربری تاکنون نسخه دیگری از آن به غیر از نسخه ای که در کتابخانه چستربیتی نگهداری می شود، به دست نیامده است .۶. وسیلة المتلفظ الی کفایة المتحفظ ، حاجی خلیفه و سپس بستانی ، بی آنکه توضیحی درباره این کتاب بدهند، آن را جزو آثار ابن بردس به شمار آورده اند.
در آغاز از قطب الدین ابوالفتح یونینی دانش آموخت ، آنگاه راهی دمشق شد و از مشایخ وقت همچون قاسم بن عساکر ، ابن زراد ، ا بن شحنه و دیگران ، اجازت یافت . سپس در حلب اقامت گزید و در آن جا از ابراهیم بن شهاب محمود و سلیمان بن مطوع حدیث فراگرفت و به تدریس پرداخت .
شاگردان
وی یکی از استادان قاضی شرف الدین ابوالفتح بعلی معروف به ابن السقیف و محمد بن خطیب بود و به دینداری ، صیانت نفس و حسن خلق شهرت داشت و جمعی کثیر از جمله فرزندش ، تاج الدین از محضر او بهره بسیار بردند.
آثار
مهم ترین آثار ابن بردس ، که همه آن ها به صورت نسخه خطی است ، بدین قرار است :۱. اعلام فی وفیات الاعلام که در آن ابن بردس طبقات الحفاظ ذهبی را به نظم درآورده است. ۲. الانتخاب فی اختصار کشف النقاب که خلاصه ای است از کشف النقاب ، تألیف صلاح الدین علائی (د ۷۶۱ق /۱۳۵۹م ). مصنف محدثان را به ۴ گروه ، یعنی کسانی که به ترتیب بیش از هزار حدیث ، میان هزار تا ۱۰۰ حدیث ، میان ۱۰۰ تا ۱۰ حدیث و کمتر از ۱۰ حدیث نقل کرده اند، تقسیم نموده و به هر گروه یابی را اختصاص داده است. ۳. بغیة الاریب فی اختصار التهذیب ، که صورت مختصر تهذیب الکمال مزی است . ابن بردس اسامی همه رجال تهذیب را در آن آورده ، ولی گاه برخی از انساب آنان را حذف کرده است . ۴. الکفایة فی نظم النهایة ، که در آن ، کتاب النهایة فی غریب الحدیث ، اثر ابن اثیر به نظم درآمده است و نسخه ای از آن در برلین نگهداری می شود.۵. نظم القناعة فیمن روی لا´هل الجماعة ، منظومه ای است درباره رجال حدیث که بنا به گفته آربری تاکنون نسخه دیگری از آن به غیر از نسخه ای که در کتابخانه چستربیتی نگهداری می شود، به دست نیامده است .۶. وسیلة المتلفظ الی کفایة المتحفظ ، حاجی خلیفه و سپس بستانی ، بی آنکه توضیحی درباره این کتاب بدهند، آن را جزو آثار ابن بردس به شمار آورده اند.
wikifeqh: ابن_بردس