ابن بطه عبیدالله بن محمد عکبری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ بَطّه عُکْبَره، ابوعبدالله عبیدالله بن محمد (۳۰۴-۳۸۷ق / ۹۱۷- ۹۹۷م )، متکلم ، فقیه و محدث حنبلی بود.
نسبت وی به عتبه بن فرقد، صحابی پیامبر اکرم می رسد. او در عکبرا به دنیا آمد و در کودکی برای کسب علم راهی بغداد شد. بر اساس اطلاعای که خطیب و ذهبی می دهند، ظاهراً وی پس از تحصیل در بغداد به بصره ، شام ، مکه و اردبیل رفته و در حدود ۳۴۵ق به بغداد مراجعت کرده است ، اما چنانکه از بررسی احوال مشایخ و شاگردانش برمی آید، در آن شهر چندان اقامت نکرد و حدود ۴۰ سال آخر زندگی خود را در زادگاهش عکبرا گذراند.
ابن بطه و کلام
ابن بطه در مباحث کلامی صرفاً به کتاب و سنت ، چنانکه روش اسلاف وی بوده ، تکیه دارد و تفکر حنبلی را با تعصب شدید طرح می کند و در فصل اول کتاب ابانه لبه تیز حملات خود را متوجه مخالفین به خصوص شیعه نموده است ، حتی فصل دوم این کتاب که با هدف تبیین معتقدات تألیف شده است ، جنبه جدلی دارد و به طور کلی با توجه به همین خصیصه در کلام ابن بطه ، درک بهتر آن مستلزم مقایسه کتاب ابانه او با آثار مخالفین معاصرش ، مانند استغاثه ابوالقاسم کوفی امامی ، خواهد بود.
شخصیت برجسته مدافع خلفای سه گانه
ابن بطه یکی از شخصیت های برجسته جنبشی است که در سده ۴ق /۱۰م پدید آمد و هدف آن دفاع از ابوبکر ، عمر ، عثمان و نیز معاویه و کلاً آن دسته از اصحاب پیامبر (ص ) بوده که مورد بی مهری شیعیان بوده اند. مثلاً وی از نخستین کسانی است که معاویه را با لقب خال المؤمنین یاد کرده است .
عدم اطلاع از عقاید مخالفان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس