ابن دیزیل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ دیزیل ، ابواسحاق ، ابراهیم بن حسین بن علی بن دیزیل کسائی همدانی معروف به سیفنَّه (د ۲۸۱ق /۸۹۴م) محدث و فقیه می باشد.
ابن دیزیل را به این سبب سیفنه لقب داده بودند که وی هرگاه به عالمی برمی خورد، تا همه احادیث او را نمی نوشت او را رها نمی کرد سیفنه نام پرنده ای است که گویند هرگاه بر درختی می نشیند تمام برگ های آن را یا می خورد یا می کند و دور می ریزد، او را به خاطر کثرت ملازمتش با عفّان بن مسلم ، دابّه عفان نیز نامیده اند.
ولادت
ذهبی ولادت او را اندکی قبل از سال ۲۰۰ ق دانسته است.
اساتید
وی در حجاز، شام ، مصر، عراق و جبال استماع حدیث کرد و از کسانی چون عفان بن مسلم انصاری و علی بن عیاش حِمصی و آدم بن ابی ایاس عسقلانی و ابوصالح کاتب اللیث حدیث شنید. قرائت قرآن را نزد قالون که از روات قرائت نافع بوده ، آموخت و از او روایت نمود، و به گفته ای ۶۰ سال از عمر خود را به منظور جمع حدیث در سفرهای طولانی گذراند.
شاگردان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس