ابن رطبی ابوالعباس احمد بن سلامه بجلی کرخی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن رُطَبی ، یا ابن رَطَبی ، ابوالعباس احمد بن سلامة بن عُبیدالله (یا عبدالله ) بن مخلد بجلی کرخی (۴۶۰- ۵۲۷ق /۱۰۶۸-۱۳۳م )، فقیه شافعی ، قاضی و محتسب بغداد در روزگار مسترشد بالله ، بیست ونهمین خلیفه عباسی .
وی اهل کرخ جُدّان
ابن عساکر، علی ، تبیین کذب المفتری ، ج۱، ص۳۲۱، دمشق ، ۱۳۴۷ق /۱۹۲۸م .
نخست نزد شیخ ابواسحاق ابراهیم شیرازی ، ابونصر بن صباغ و شیخ ابوبکر چاچی به تحصیل پرداخت . سپس به اصفهان رفت و از امام ابوبکر محمد بن ثابت خجندی ، مدّرس نظامیه آن شهر، فقه و حدیث آموخت و برای شنیدن حدیث محضر بسیاری دیگر از بزرگان عصر خود، از جمله ابوالقاسم بُسری و ابونصر زینبی را درک کرد.
سمعانی ، عبدالکریم ، الانساب ، ج۱، ص۱۷۵، حیدرآباددکن ، ۱۴۰۰ق /۱۹۸۰م .
پس از فراغ از تحصیل به بغداد بازگشت و چندی گوشه گرفت و زهد اختیار کرد. سپس نز د بنی عباس منزلت یافت و به مقاماتی چون قضای برخی از محلات بغداد، احتساب شهر بغداد (پس از مرگ برادرش در ۴۹۲ق /۱۰۹۹م )، نظارت بر اوقاف ، نظارت بر امور آرامگاههای خلفای عباسی نایل گشت و از آن پس ، پرورش فرزندان خلیفه ، خاصه ابوجعفر منصور (الراشد بالله )، به عهده او محول گردید؛
ابن عساکر، علی ، تبیین کذب المفتری ، ج۱، ص۳۲۲، دمشق ، ۱۳۴۷ق /۱۹۲۸م .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس