ابن رفعه نجم الدین ابوالعباس احمد بن محمد انصاری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ رِفعه ، نجم الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن علی بن مرتفع انصاری (۶۴۵ -۷۱۰ق /۱۲۴۷-۱۳۱۰م )، ملقب به شیخ الاسلام ، فقیه شافعی است.
کنیه ابویحیی که در برخی از منابع متأخر
حسینی ، ابوبکر، طبقات الشافعیة، به کوشش عادل نویهض ، ج۱، ص۲۲۹، بیروت ، ۱۹۷۱م .
ابن رفعه فقه شافعی را از استادانی چون سدیدالدین و ظهیرالدین تَزْمَنْتی ، شریف عباسی ، ضیاء قنائی ، ابن رزین ، ابن بنت الاعزّ و ابن دقیق العید فرا گرفته و از مشایخی چون محیی الدین دمیری و علی بن محمد صواف حدیث شنیده است .
سبکی ، عبدالوهاب ، طبقات الشافعیة الکبری ، به کوشش محمود محمد الطناحی و عبدالفتاح محمد الحلو، ج۹، ص۲۶، قاهره ، ۱۳۸۳ق /۱۹۶۴م .
ابن رفعه در فقه شافعی مقام ویژه ای داشت . یافعی
یافعی ، عبدالله ، مرآة الجنان ، ج۴، ص۲۴۹، حیدرآباد دکن ، ۱۳۳۷- ۱۳۳۹ق .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس