ابوالبَرَکات کازِرونی، محمد (مدینه ۷۵۷ـ ۸۴۳ق)
(مشهور به حاج هراس کازرونی) فقیه، محدّث و مفسّر ایرانی. فقه را در مدینه آموخت و حدیث را از جمال محمد بن شهاب شامی و تاج عبدالواحد بن عمر انصاری فرا گرفت. به مصر و شام سفر کرد و در خدمت بهاء ابی البقای سبکی فقه و عربی را تکمیل کرد. ملازم سبکی و سراج بلقینی شد و از هر دو اجازۀ فتوا و تدریس گرفت. مدتی فقیه و قاضی مدینه بود. از آثارش: مختصر المغنی بارزی؛ شرح التّنبیه ابواسحاق؛ شرح التّنبیه عیسی بجلی؛ تفسیر قرآن؛ بحر السّعادة در اخلاق و ادب به فارسی.
(مشهور به حاج هراس کازرونی) فقیه، محدّث و مفسّر ایرانی. فقه را در مدینه آموخت و حدیث را از جمال محمد بن شهاب شامی و تاج عبدالواحد بن عمر انصاری فرا گرفت. به مصر و شام سفر کرد و در خدمت بهاء ابی البقای سبکی فقه و عربی را تکمیل کرد. ملازم سبکی و سراج بلقینی شد و از هر دو اجازۀ فتوا و تدریس گرفت. مدتی فقیه و قاضی مدینه بود. از آثارش: مختصر المغنی بارزی؛ شرح التّنبیه ابواسحاق؛ شرح التّنبیه عیسی بجلی؛ تفسیر قرآن؛ بحر السّعادة در اخلاق و ادب به فارسی.