[ویکی فقه] اَبوالْبَقاءِ عُکْبَری، محب الدین عبداللـه بن حسین بن عبداللـه (۵۳۸-۶۱۶ق/۱۱۴۳-۱۲۱۹م)، نحوی و فقیه حنبلی بود.
خاندانش از عُکْبَرا (شهری کوچک در نزدیکی بغداد ) برخاستند، اما خود در بغداد به دنیا آمد و در همان جا پرورش یافت. از این رو وی را در نسبت به باب الاَزَج (از محلات بغداد) اَزَجی نیز خوانده اند. در کودکی به علت ابتلا به ابله از بینایی محروم شد، با این حال از همان اوان جوانی به کسب علوم مختلف پرداخت.
اساتید
ادب عربی و نحو را از ابومحمد ابن خشّاب و ابوالبرکات ابن نجاح ، لغت را نزد ابن عصار ، قرائات را از ابوالحسن بطائحی و فقه را نزد ابوحکیم نهروانی حنبلی و ابویعلی صغیر فرا گرفت و از ابن بطّی ، ابوزرعۀ مقدسی ، ابن هیبرۀ وزیر و ابوبکر ابن نقور حدیث شنید. و در تمامی این علوم تبحر یافت.
قدرت علمی
وی علاوه بر نحو، لغت، فقه و قرائات قرآن ، در علم فرائض ، حساب ، جبر و مقابله و ادبیات نیز صاحب اطلاع بود، تا آن جا که ابن جوزی مشکلات خود را در ادبیات بر او عرضه می کرد.ابوالفرج ابن حنبلی ، ابوالبقاء را در تمامی این علوم امام می خواند.گویند که او در ۹ علم نظر می داد. آوازۀ شهرتش در زمان حیات از مرزها گذشت و از اقطار مختلف سرزمین های اسلامی ، طالبان برای فراگیری علم به سوی او می شتافتند. یاقوت او را استاد و پیشوای عصر می خواند. و ابن نجار ، ضمن اشاره به ملازمت طولانی خود با او، تصریح می کند که بسیاری از تألیفاتش را نزد او قرائت کرده است.
شاگردان
...
خاندانش از عُکْبَرا (شهری کوچک در نزدیکی بغداد ) برخاستند، اما خود در بغداد به دنیا آمد و در همان جا پرورش یافت. از این رو وی را در نسبت به باب الاَزَج (از محلات بغداد) اَزَجی نیز خوانده اند. در کودکی به علت ابتلا به ابله از بینایی محروم شد، با این حال از همان اوان جوانی به کسب علوم مختلف پرداخت.
اساتید
ادب عربی و نحو را از ابومحمد ابن خشّاب و ابوالبرکات ابن نجاح ، لغت را نزد ابن عصار ، قرائات را از ابوالحسن بطائحی و فقه را نزد ابوحکیم نهروانی حنبلی و ابویعلی صغیر فرا گرفت و از ابن بطّی ، ابوزرعۀ مقدسی ، ابن هیبرۀ وزیر و ابوبکر ابن نقور حدیث شنید. و در تمامی این علوم تبحر یافت.
قدرت علمی
وی علاوه بر نحو، لغت، فقه و قرائات قرآن ، در علم فرائض ، حساب ، جبر و مقابله و ادبیات نیز صاحب اطلاع بود، تا آن جا که ابن جوزی مشکلات خود را در ادبیات بر او عرضه می کرد.ابوالفرج ابن حنبلی ، ابوالبقاء را در تمامی این علوم امام می خواند.گویند که او در ۹ علم نظر می داد. آوازۀ شهرتش در زمان حیات از مرزها گذشت و از اقطار مختلف سرزمین های اسلامی ، طالبان برای فراگیری علم به سوی او می شتافتند. یاقوت او را استاد و پیشوای عصر می خواند. و ابن نجار ، ضمن اشاره به ملازمت طولانی خود با او، تصریح می کند که بسیاری از تألیفاتش را نزد او قرائت کرده است.
شاگردان
...
wikifeqh: محب الدین_عبدالله_بن_حسین_عکبری