ابوالحسین احمد بن محمد فرزند محمد بن ابراهیم علوی، از بزرگان زیدیان در ری بود که پس از قیام داعی کبیر به او پیوست. وی مدتی بعد داماد داعی شد و به وی نزدیکتر گشت.
در سال آخر حکومت داعی کبیر برادر او، محمد بن زید، در گرگان و خود او در آمل مستقر بودند. احمد بن محمد، نیز اعمال حکومتی را در آمل انجام می داد. پس از آن که داعی در ۳ رجب ۲۷۰ هجری قمری درگذشت. احمد برخلاف وصیت داعی بر مسند قدرت نشست و با محمد بن زید به مخالفت برخاست.
وی در دوران حکومتش با اهدای هدایایی به بزرگان حکومت علویان طبرستان، آن ها را از خود راضی نگهداشت و موجب شد تا محمد بن زید نتواند به حکومت برسد؛ لیکن با کم شدن خزینهٔ او، بزرگان به محمد بن زید متمایل شدند و حکومت به دست وی افتاد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال آخر حکومت داعی کبیر برادر او، محمد بن زید، در گرگان و خود او در آمل مستقر بودند. احمد بن محمد، نیز اعمال حکومتی را در آمل انجام می داد. پس از آن که داعی در ۳ رجب ۲۷۰ هجری قمری درگذشت. احمد برخلاف وصیت داعی بر مسند قدرت نشست و با محمد بن زید به مخالفت برخاست.
وی در دوران حکومتش با اهدای هدایایی به بزرگان حکومت علویان طبرستان، آن ها را از خود راضی نگهداشت و موجب شد تا محمد بن زید نتواند به حکومت برسد؛ لیکن با کم شدن خزینهٔ او، بزرگان به محمد بن زید متمایل شدند و حکومت به دست وی افتاد.
wiki: ابوالحسین احمد بن محمد