ابوالسّاج، دیودادِ بن دیو دَست ( ـ۲۶۶ق)
بنیانگذار دولت ساجیان در آذربایجان. از اهالی اُشْرُوَسَنه و از نزدیکان افشین و در جنگ با بابک خرمدین نیز همراه وی بود (۲۲۱ـ۲۲۲ق). در ۲۴۴ق متوکل، خلیفۀ عباسی، وی را امیر راه و سالار کاروانیان حج کرد. در ۲۵۱ق برای سرکوب شورش ترکان مدائن به آن جا رفت. در ۲۵۲ق امور آبیاری فرات به وی واگذار شد و او گروهی از سپاهیانش را مأمور دورکردن ترکان و مغربیان همدست ترکان، از پیرامون فرات ساخت. از ۲۵۴ تا ۲۵۸ق والی حَلَب بود و در ۲۶۱ق به حکومت اهواز منصوب شد، اما از صاحبُ الزَّنْج شکست خورد، و سرانجام هنگامی که از نبرد با عمرولیث صفاری به سوی بغداد مراجعت می کرد، در جندی شاپور درگذشت.
بنیانگذار دولت ساجیان در آذربایجان. از اهالی اُشْرُوَسَنه و از نزدیکان افشین و در جنگ با بابک خرمدین نیز همراه وی بود (۲۲۱ـ۲۲۲ق). در ۲۴۴ق متوکل، خلیفۀ عباسی، وی را امیر راه و سالار کاروانیان حج کرد. در ۲۵۱ق برای سرکوب شورش ترکان مدائن به آن جا رفت. در ۲۵۲ق امور آبیاری فرات به وی واگذار شد و او گروهی از سپاهیانش را مأمور دورکردن ترکان و مغربیان همدست ترکان، از پیرامون فرات ساخت. از ۲۵۴ تا ۲۵۸ق والی حَلَب بود و در ۲۶۱ق به حکومت اهواز منصوب شد، اما از صاحبُ الزَّنْج شکست خورد، و سرانجام هنگامی که از نبرد با عمرولیث صفاری به سوی بغداد مراجعت می کرد، در جندی شاپور درگذشت.
wikijoo: ابوالساج،_دیوداد_بن_دیو_دست_(_ـ۲۶۶ق)