[ویکی فقه] اِبْن بَرْهان، ابوالقاسم، عبدالواحد بن علی عُکْبَری (ح ۳۷۵- ۴۵۶ق /ح ۹۸۵-۱۰۶۴م)، فقیه ، نحوی ، لغوی ، نسابه ، متکلم و محدث می باشد.
باخرزی نام پدر وی را حسین ذکر کرده است. ولی تاریخ نگاران قبل و بعد از او در این که نام پدر وی علی بوده است اتفاق نظر دارند. «برهان» نیز نام یکی از نیاکان اوست.
تولد و وفات
وی اندکی بیش از ۸۰ سال داشت که وفات یافت. برخی تاریخ درگذشت وی را۴۵۰ق/ ۱۰۵۸م و یا ۴۴۲ق /۱۰۵۰م دانسته اند، ولی هیچ یک از این دو گفته درست نیست، زیرا باخرزی او را در ۴۵۵ق در بغداد دیده است.از آن جا که همگان وی را به شهرک عکبرا در نزدیکی بغداد نسبت داده اند، شاید بتوان پنداشت که در آن شهرک زاده شده است.از دوران کودکی و جوانی او اطلاعی در دست نیست، همین قدر می دانیم که در بغداد، در مجلس درس بسیاری از علما حاضر می شد و ادب، فقه و کلام را نزد آنان می آموخت
خصائص اخلاقی
خوی شگفت و عادات غریب او موجب شده است که بسیاری از نویسندگان به خصایص اخلاقی او اشاره کنند. مثلاً نوشته اند او مردی تندخوی بود و یا آورده اند که اگر با شاگردان خود خوش رفتاری می کرد، حتماً از او آثاری مکتوب باقی می ماند، زیرا وی از دانش ، توشه ای فراوان اندوخته بود. همچنین نوشته اند که وی آداب و رسوم اجتماع را پاس نمی داشت، زیرا هرگز شلوار نمی پوشید و نیز همواره با سر برهنه بیرون می رفت، و اگر مردم از مقام علمی و پارسایی او آگاه نمی بودند، هر آینه او را به سبب آن هیأت ناهنجار سنگباران می کردند.
← رد هدیه
...
باخرزی نام پدر وی را حسین ذکر کرده است. ولی تاریخ نگاران قبل و بعد از او در این که نام پدر وی علی بوده است اتفاق نظر دارند. «برهان» نیز نام یکی از نیاکان اوست.
تولد و وفات
وی اندکی بیش از ۸۰ سال داشت که وفات یافت. برخی تاریخ درگذشت وی را۴۵۰ق/ ۱۰۵۸م و یا ۴۴۲ق /۱۰۵۰م دانسته اند، ولی هیچ یک از این دو گفته درست نیست، زیرا باخرزی او را در ۴۵۵ق در بغداد دیده است.از آن جا که همگان وی را به شهرک عکبرا در نزدیکی بغداد نسبت داده اند، شاید بتوان پنداشت که در آن شهرک زاده شده است.از دوران کودکی و جوانی او اطلاعی در دست نیست، همین قدر می دانیم که در بغداد، در مجلس درس بسیاری از علما حاضر می شد و ادب، فقه و کلام را نزد آنان می آموخت
خصائص اخلاقی
خوی شگفت و عادات غریب او موجب شده است که بسیاری از نویسندگان به خصایص اخلاقی او اشاره کنند. مثلاً نوشته اند او مردی تندخوی بود و یا آورده اند که اگر با شاگردان خود خوش رفتاری می کرد، حتماً از او آثاری مکتوب باقی می ماند، زیرا وی از دانش ، توشه ای فراوان اندوخته بود. همچنین نوشته اند که وی آداب و رسوم اجتماع را پاس نمی داشت، زیرا هرگز شلوار نمی پوشید و نیز همواره با سر برهنه بیرون می رفت، و اگر مردم از مقام علمی و پارسایی او آگاه نمی بودند، هر آینه او را به سبب آن هیأت ناهنجار سنگباران می کردند.
← رد هدیه
...
wikifeqh: ابوالقاسم_ابن_برهان