اجاره به شرط تملیک

دانشنامه آزاد فارسی

اِجاره به شَرْطِ تَمْلیک
نهاد حقوقی تازه ای که بین اجاره و بیع است و به موجب آن، قرارداد اجاره ای، که مقدمۀ بیع است، بین طرفین منعقد می شود. فروشنده، مالی را برای مدتی معیّن به خریدار اجاره می دهد و در آن قید می شود که پس از پرداخت آخرین قسط اجاره، آن مال خودبه خود به مستأجر تملیک می شود. قرارداد اجاره به شرط تملیک اغلب از سوی بانک ها و به عنوان یکی از روش های پرداخت وام جهت خرید وسایل کشاورزی یا صنعتی یا خانه مورد استفاده قرار می گیرد و هدف از آن تضمین پرداخت اقساط وام است. اولین بار، نهاد اجاره به شرط تملیک در آیین نامه مصوب شورای پول و اعتبار مورخ ۲۶/۸/۱۳۶۱ش مطرح شد و سپس در مادۀ ۱۲ قانون علمیات بانکی بدون ربا مصوب شهریور ۱۳۶۲ش به عنوان یکی از روش های اعطای تسهیلات برای گسترش امور خدماتی، کشاورزی، صنعتی و معدنی معرفی شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس