احیاء در فقه

[ویکی فقه] احیاء به معنی زنده کردن می باشد.
احیای هر چیز متناسب با آن چیز است. از این رو، بر حسب متعلق آن، تفاوت می‏کند.

موارد کاربرد احیاء در فقه
عنوان احیاء در فقه، در مورد شب زنده‏داری (تهجد) و آباد کردن زمین موات (احیاء موات) به کار رفته است.

منبع
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۳۱۱.
...