ادباء. [ اُ دَ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ادیب. ادب دارندگان. ادب دهندگان. ( غیاث اللغات ) : اکناف و الطاف ایشان مقصد غرباء و ادباء اطراف شده. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 275 ).ادباء. [ اِ ] ( ع مص ) اِدباءِ عَرْفَج ؛ بسیار برگ آوردن شوره گیاه ، چنانکه ملخ مانند گردد. ( منتهی الارب ).
