ادوارد هفتم. اِدواردهفتم (۱۸۴۱ـ۱۹۱۰م)(Edward VII)
اِدوارد هفتم
پادشاه بریتانیای کبیر از ۱۹۰۱. ادوارد در دوران ولایتعهدی شهرت اجتماعی بسیاری داشت، اما مادرش ملکه ویکتوریا او را سبکسرتر از آن می دانست که در زندگی سیاسی مشارکت کند. ادوارد در ۱۸۶۰ از کانادا و امریکا دیدن کرد. این اولین باری بود که شاهزاده ای انگلیسی به چنین سفری می رفت. ادوارد در کاخ باکینگام زاده شد، پسر ارشد ملکه ویکتوریا و شاهزاده آلبرت بود. پس از مرگ پدرش در ۱۸۶۱ وظایف عمومی متعددی برعهده گرفت، به سیاست علاقه مند شد و با رهبران احزاب روابط خوبی برقرار کرد. ادوارد در ۱۸۶۳ با اَلکساندرا، شاهدخت دانمارکی، ازدواج کرد. آن ها صاحب شش فرزند شدند. در فاصلۀ ۱۸۷۵ تا ۱۸۷۶ دیداری از هند داشت، در ۱۹۰۱ به پادشاهی رسید و در ۱۹۰۲ تاج گذاری کرد. ادوارد با آن که دربارۀ نفوذ سیاسی اش ارزیابی اغراق آمیزی داشت، اما توانست به امضای پیمان دوستی با فرانسه در ۱۹۰۴ و موافقت نامۀ ۱۹۰۷ روسیه و انگلستان کمک کند.
اِدوارد هفتم
پادشاه بریتانیای کبیر از ۱۹۰۱. ادوارد در دوران ولایتعهدی شهرت اجتماعی بسیاری داشت، اما مادرش ملکه ویکتوریا او را سبکسرتر از آن می دانست که در زندگی سیاسی مشارکت کند. ادوارد در ۱۸۶۰ از کانادا و امریکا دیدن کرد. این اولین باری بود که شاهزاده ای انگلیسی به چنین سفری می رفت. ادوارد در کاخ باکینگام زاده شد، پسر ارشد ملکه ویکتوریا و شاهزاده آلبرت بود. پس از مرگ پدرش در ۱۸۶۱ وظایف عمومی متعددی برعهده گرفت، به سیاست علاقه مند شد و با رهبران احزاب روابط خوبی برقرار کرد. ادوارد در ۱۸۶۳ با اَلکساندرا، شاهدخت دانمارکی، ازدواج کرد. آن ها صاحب شش فرزند شدند. در فاصلۀ ۱۸۷۵ تا ۱۸۷۶ دیداری از هند داشت، در ۱۹۰۱ به پادشاهی رسید و در ۱۹۰۲ تاج گذاری کرد. ادوارد با آن که دربارۀ نفوذ سیاسی اش ارزیابی اغراق آمیزی داشت، اما توانست به امضای پیمان دوستی با فرانسه در ۱۹۰۴ و موافقت نامۀ ۱۹۰۷ روسیه و انگلستان کمک کند.