اراقم

لغت نامه دهخدا

اراقم. [ اَ ق ِ ] ( ع اِ ) ج ِ اَرقم ، از اقسام مار :
متی آت ِ الاراقِم َ لایضرنی
نبیب ُ الأسعدی و ما یقول ُ.

( الموشح مرزبانی ج 1 ص 135 ).

|| ( اِخ ) حیی از بنی تغلب.

= ارقم

اراقم:ج ارقم، مار پیسه.
( ( . . . و عراقم شر و ضراغم فتنه را به جنبش آورد. ) )
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص۳۹۴ ) .